ارزيابي كارايي نشانگر مولكولي SCoT در بررسي تنوع ژنتيكي توده هاي گياه دارويي رازيانه (Fueniculum vulgare)

يكي از قديمي ترين گياهان دارويي رازيانه (Fueniculum vulgare) مي باشد كه در طب سنتي كاربرد فراوان دارد. در اين تحقيق، تنوع ژنتيكي 16 توده ايراني رازيانه تهيه شده از بانك ژن سازمان جنگل ها و مراتع با استفاده از 15 آغازگر SCoT (Start codon targeted) مورد ارزيابي قرار گرفت. آغازگر هاي SCoT در مجموع توانستند 77 باند توليد كنند كه از اين تعداد، 4 باند يك شكل مشاهده شد. آغازگرهاي SC5 و SC29 به ترتيب با 10 و 9 باند بيشترين تعداد و آغازگرهاي SC10، SC26 و SC44 با 2 باند كمترين تعداد باند را نشان دادند. شاخص هاي محتواي اطلاعات چند شكلي (PIC)، شاخص نشانگري (MI)، نسبت چندگانه موثر (EMR) و شاخص قدرت تفكيك (RP) براي كليه نشانگرها محاسبه گرديد كه با توجه به شاخص هاي محاسبه شده آغازگرهاي SC15 و SC63 به عنوان بهترين آغازگرها جهت بررسي تنوع ژنتيكي رازيانه معرفي گرديد. ميزان شباهت ژنتيكي مشاهده شده براساس اطلاعات اين نشانگرها برابر 0/66 بود. بيشترين تشابه ژنتيكي در ميان توده 6 (اردبيل 1) با توده هاي 7 (اردبيل 2) و 8 (تهران 1)، و كمترين تشابه را توده 15 (قزوين) با 5 (يزد) داشت. نتايج حاصل از گروهبندي تجزيه خوشه اي به روش UPGMA بر اساس ضريب تشابه جاكارد توده ها در 4 گروه قرار داد كه بر اساس تجزيه به مختصات اصلي (PCo) و تجزيه واريانس مولكولي (AMOVA) گروه هاي حاصل از تجزيه كلاستر تاييد گرديد بر طبق اين گروه بندي واريانس بين گروه ها در سطح 5% معني دار بود، اما براساس واريانس برآورد شده سهم واريانس بين گروه ها تنها 24 درصد از تنوع كل بود.