ررسي اثرات تنش شوري بر روي صفات رويشي و فيزيولوژيكي خيار (Cucumis sativus L.)

خيار از جمله محصولات مهم كشاورزي است كه به شكل هاي مختلفي توسط مردم ايران و جهان مصرف مي‌شود. يكي از عوامل مهم در كاهش توليد اين محصول شوري خاك و آب است. هدف از اين تحقيق بررسي اثرات شوري سديم كلريد (NaCl) بر صفات رويشي و فيزيولوژيكي خيار (Cucumis sativus L.) بوده است. در اين تحقيق پس از رشد گياهچه هاي خيار (يعني پس از 8 هفته) گياهان با غلظت هاي مختلف نمك شامل 25، 50، 75، 100 و 125 ميلي مولار آبياري و تيمار شدند. پس از اعمال غلظت هاي شوري به رديف هاي مختلف گياهان، نمونه برداري انجام شد. سپس برخي از صفات مانند تعداد و طول ريشه، وزن تر و خشك ريشه و اندام هوايي، تعداد برگ، كلروفيل نسبي و كلروفيل فلورسانس، ميزان سديم و پتاسيم اندازه گيري شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه غلظت هاي مختلف شوري موجب كاهش برخي پارامترهاي رويشي و فيزيولوژيكي در گياه خيار شد به طوري كه بالاترين كيفيت صفات رويشي در گياهان شاهد مشاهده شد و با افزايش غلظت شوري، كيفيت صفات رويشي كاهش يافت. بيشترين كاهش ميزان تمام شاخص هاي اندازه گيري شده مربوط به تيمار حداكثري 125 ميلي مولار بوده است. همچنين بالاترين ميزان پتاسيم اندازه گيري شده در اندام هوايي و ريشه مربوط به گياهان شاهد و پس از آن تيمار 25 ميلي مولار سديم كلريد بود و كمترين ميزان در تيمار 125 ميلي مولار سديم كلريد بود. بيشترين ميزان سديم ريشه و اندام هوايي نيز به ترتيب در تيمارهاي 125 و 100 ميلي مولار سديم كلريد مشاهده شد. اعمال شوري موجب كاهش كلروفيل در گياه شد و در نتيجه برخي از گياهان به دليل كاهش سطح كلرو فيل دچار كلروز شديد شده و از بين رفتند كه اين مشكل در گياهان باغلظت هاي بالاتر نمك بيشتر ديده شد.