تأثير تنظيم‌ كننده‌هاي مختلف رشد گياهي بر كالوس زايي و باززايي گونه‌ دارويي Papaver fugax Poir.

گونۀ Papaver fugax Poir. از بخشMeconidium جنس Papaver منبع مهمي براي آلكالوئيد‌ها است. با توجه به وجود تبائين، مورفين و كدئين در اين گياه، مطالعات بيوتكنولوژي به ويژه كشت درون شيشه اي اين گياه حائز اهميت است. در اين پژوهش توليد كالوس و باززايي درون‌شيشه ‌اي اين گونه از ريزنمونه‌هاي برگ در محيط ‌كشت MS حاوي سطوح مختلف تنظيم‌كننده‌‌هاي رشد گياهي نفتالين استيك اسيد (NAA)، 2،4 دي‌كلروفنوكسي استيك اسيد ((2,4D، كينتين ((Kin و بنزيل آدنين پورين (BAP) در دماي 25 درجه سانتي‌گراد و دوره نوري 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار بررسي شد. تجزيه واريانس داده‌ها نشان داد كه از لحاظ درصد كالوس زايي و وزن تر كالوس اختلاف معني‌داري بين محيط‌هاي مختلف كشت در سطح احتمال يك درصد وجود دارد. بر اساس نتايج حاصل، محيط ‌كشت مناسب براي توليد كالوس در ريزنمونه برگي، محيط ‌كشت MS حاوي 1 ميلي‌گرم در ليتر NAA و 0.5 يا 1 ميلي‌گرم در ليتر از BAP بود. بيشترين مقدار وزن تر كالوس در محيط ‌كشت MS حاوي NAA و BAP هر يك به ميزان 1 ميلي‌گرم در ليتر به دست آمد. باززايي درون‌شيشه ‌اي اين گونه از ريزنمونه‌هاي برگ در محيط ‌كشت (MS) حاوي سطوح مختلف NAA، Kin وBAP مطالعه شد و بهترين محيط ‌كشت براي ساقه‌زايي محيط ‌كشت MS حاوي Kin و NAA هر يك به ميزان 1 ميلي‌گرم در ليتر بود. با بررسي ريشه‌زايي گياهچه‌ها در محيط كشت MS حاوي سطوح مختلف ايندول استيك اسيد (IAA) به همراهKin يا BAP، بيشترين درصد ريشه زايي در محيط ‌كشت MS حاوي IAA و Kin هر يك به ميزان 1 ميلي‌گرم در ليتر به دست آمد.