بيوفلاك و كاربرد آن در آبزي‌ پروري

بدون شك گسترش توليدات آبزي پروري، به دليل فشارهاي محيط زيستي ناشي از تاثير آلوده كننده پساب اين صنعت برمنابع آبي و وابستگي شديد به روغن و آرد ماهي در تغذيه آبزيان، محدود خواهد شد. امروزه چنين به نظر مي رسد كه استفاده از تكنولوژي بيوفلاك در اين صنعت هر دو مشكل را به صورت يكجا حل مي كند. هم مواد مغذي را از پيكره هاي آبي جدا مي نمايد و هم از آن در جهت توليد زي توده باكتريايي (پروتئين ميكروبي) استفاده مي كند كه به طور مستقيم و به عنوان غذاي اضافي مورد تغذيه آبزيان پرورشي قرار خواهد گرفت و از اين طريق ضريب تبديل غذا را و متعاقب آن هزينه توليد را كاهش مي دهد. درك و فهم پايه اي از فلاكه شدن توده اي بسيار ضروري است و مي تواند در بهينه سازي تجربيات موثر باشد. ارگانيسم هاي موجود در فلاك ها حتي از فيتوپلانكتون ها بهتر و سريع تر خورده، هضم و جذب مي شوند كه با توجه به تشكيل توده هاي فلاك در سيستم هاي آبزي پروري غير متراكم و يا متراكم به ترتيب با نسبت وزني 1/0 تا 10 گرم در هر متر مكعب، از مزيت بالايي برخوردارند. البته رشد فلاك به غلظت اكسيژن محلول، منبع كربن آلي و بارهاي ديگر مواد آلي، بسيار وابسته است. تعيين ويژگي هاي بيوشيميايي فلاك همچون سطوح پروتئين، اسيدهاي چرب و پلي بتا هيدروكسي بوتيرات مي تواند در شناخت ويژگي هاي غذايي آنها مورد استفاده قرار گيرد. همچنين به منظور شناسايي باكتري ها و جوامع ميكروبي توده بيوفلاك از روش هاي PCR real time يا DGGE استفاده مي شود. چنانچه بتوان از ميكروب هايي با توان بالا در ارزش افزوده توده بيوفلاك و غني سازي مواد تغذيه آن استفاده نمود، قطعا از ديد تجربي مورد استقبال آبزي پروران قرار خواهد گرفت. از اين منظر، استراتژي داشتن باكتري هاي غالب كه به راحتي به وسيله آبزيان پرورشي خورده و هضم شوند يا برخورداري از محصولاتي چون پلي بتا هيدروكسي بوتيرات كه از نظر محتويات انرژي غني باشند، بسيار با اهميت و مورد علاقه خواهند بود.