تأثير رويكرد پيوندي آب، انرژي و غذا در مديريت يكپارچه منابع آب شبكه آبياري و زهكشي سفيدرود

جمعيت رو به افزايش جهان به‏خصوص كشورهاي در حال توسعه از يك سو و نياز به تأمين غذا براي اين جمعيت از سوي ديگر، نتيجه‏اي جز برداشت بي‏رويه از منابع را به دنبال نداشته است. به دنبال تعيين اهداف هزاره سوم سازمان ملل متحد، پژوهشگران رويكردهاي ميان‌رشته‌اي متنوعي را براي دستيابي به نوعي تعادل پويا در توليد و مصرف منابع ارائه داده‌اند كه از مهم‌ترين آن‌ها رويكرد پيوند آب، انرژي و غذا است. با توجه به محدوديت‏هاي منابع موجود كه روز به روز تشديد مي‌گردد، اين رويكرد با استفاده از يكپارچه‏سازي چرخه آب، انرژي و غذا سبب افزايش بهره‏وري مي‌گردد. آب، انرژي و غذا علي‏رغم داشتن تفاوت‏هاي ذاتي از ديدگاه سيستمي، شباهت‏هاي فراواني دارند، كه به دليل اين ارتباط سيستمي و اثر متقابل آن‏ها بر يكديگر، امروزه مفهوم جديدي به نام رويكرد پيوندي مطرح شده است. با توجه به اهميت اين رويكرد در مديريت يكپارچه منابع آب در اين پژوهش، به منظور مديريت شبكه آبياري و زهكشي سفيدرود واقع در استان گيلان، يكي از استان‏هاي واقع در حوضه‏ي آبريز سفيدرود از اين رويكرد استفاده شده است. در اين راستا، از نرم‏افزارهاي WEAP براي مديريت منابع آب و غذا و نرم‏افزار LEAP براي مديريت بخش انرژي در شبكه آّبياري و زهكشي سفيدرود استفاده شد. سپس با برقراري ارتباط بين اين دو نرم‏افزار، به مديريت يكپارچه منابع آب اين منطقه پرداخته شد. سپس پارامترهاي خروجي مدل ارتباطي توسعه داده شد، مانند نياز خالص آب در منطقه، نقطه نياز به منابع آبي، آب عرضه نشده و درصد تأمين نياز بدون در نظر گرفتن بخش انرژي و با در نظر گرفتن انرژي مقايسه شدند. نتايج اين مطالعه نشان داد نياز خالص آبي و آب عرضه شده به شبكه آبياري و زهكشي سفيدرود در سال 2016 با رويكرد پيوندي، به‌ترتيب 8.6 و 8.7 ميليون متر مكعب بيشتر از حالت بدون رويكرد پيوندي به‌دست آمد. بنابراين بخش قابل توجهي از مقادير عرضه و تقاضا در مديريت غيرپيوندي در نظر گرفته نمي شود. در حالي‌كه، هر چه اين مقادير به واقعيت نزديك تر باشد، برنامه ريزي هاي مديريتي منطقي تر و درصد اجراي آن ها نيز افزايش مي يابد.