مقايسه روش هاي مختلف اندازه گيري كربن آلي در كاربري هاي مختلف خاك هاي آهكي استان لرستان

آگاهي از تغييرات كربن آلي خاك (SOC) يكي از مؤلفه‌هاي اصلي در ارزيابي كيفيت خاك است. با توجه به ماهيت كربناتي بسياري از خاك هاي ايران، انتخاب روش مناسب اندازه گيري كربن آلي خاك ضروري به نظر مي‌رسد. هدف از اين پژوهش، مقايسه روش هاي مختلف اندازه گيري مقدار كربن خاك هاي آهكي در كاربري هاي مختلف بود. به اين منظور از منطقه رازان واقع در استان لرستان، چهار كاربري جنگل، مرتع، كشاورزي ديم و كشاورزي آبي انتخاب و از هر كاربري 10 نمونه برداشته شد. جهت اندازه گيري مقدار كربن آلي و معدني در خاك ها از روش ارائه شده توسط دارمشتات (2016) استفاده شد. روش هاي والكلي-بلك (WB) و LOI براي اندازه گيري مقادير كربن آلي انتخاب و نتايج آن ها با روش احتراق خشك به عنوان يك روش استاندارد مقايسه گرديد. نتايج نشان داد كه در مقايسه بين كاربري ها، كاربري جنگل بيشترين مقدار كربن و نيتروژن آلي و كمترين مقدار كربن غير آلي را دارا بود. مقادير SOC به دست آمده به روش WB و LOI و مقايسه آن ها با روش احتراق خشك، نشان داد كه روش WB نتايج نزديك تري را با روش احتراق خشك داشته است. اين مطالعه وجود همبستگي قوي ما بين SOCWB، SOCCN و SOCLOI را با كاربرد دماي °C350 به مدت 16 ساعت در خاك هاي آهكي استان لرستان را نشان داد. در اين مطالعه همچنين استفاده از روش تركيبي سوزاندن و آناليز با دستگاه CN، به عنوان يك جايگزين مناسب براي تيمار با اسيد در خاك هاي آهكي، معرفي مي شود.