اثر تغييرات اقليمي بر رواناب و تبخير و تعرق حوزه آبخيز مهرگرد

تغيير اقليم اثرات قابل توجهي بر چرخه آبي دارد، به گونه‌اي كه مي‌تواند تهديدي بزرگ براي سامانه‌هاي آبي در جهان قلمداد شود. هدف از اين مطالعه بررسي اثر احتمالي تغيير متغير‌هاي اقليمي بر رواناب و تبخير و تعرق حوزه آبخيز مهرگرد است. براي اين منظور با استفاده از مدل SDSM5.2 و سناريويRCP8.5 خروجي مدل تغيير اقليم CanESM2 ريزمقياس‌نمايي و براي دوره 2017 تا 2030 شبيه‌سازي شد. از داده‌هاي روزانه حداقل و حداكثر دما در ايستگاه بروجن و بارش ايستگاه تنگ زردآلو براي دوره پايه 2005-1984 به عنوان ورودي‌هاي مدل اقليمي استفاده شد. هم‌چنين براي شبيه‌سازي شرايط هيدرولوژيكي حوزه آبخيز از مدل SWAT2012 استفاده شد. عمليات واسنجي براي دوره 2012-2004 و اعتبارسنجي براي دوره 2016-2013 با استفاده از الگوريتم SUFI2 انجام شد. نتايج حاصل از ارزيابي مدلSDSM5.2 براساس معيارهاي آماري NS، R2و RMSE نشان داد كه مدل در شبيه‌سازي متغير دما نسبت به بارش از دقت بالاتري برخوردار بوده است. بر اين اساس براي آينده كاهش 53.48 درصدي بارش و افزايش 0.84 و 3.99 درجه سانتي‌گراد به‌ترتيب براي حداقل و حداكثر دما پيش‌بيني شد. ضريب نشساتكليف و ضريب تعيين براي رواناب در مرحله واسنجي به‌ترتيب 0.69 و 0.73 و براي مرحله اعتبارسنجي به‌ترتيب 0.58 و 0.71 به‌ دست آمدند. هم‌چنين تغييراقليم باعث كاهش 23.82 درصدي رواناب، كاهش 26.03 درصدي تبخير و تعرق واقعي و افزايش 10.20 درصدي تبخير و تعرق پتانسيل خواهد شد.