آنتي‌اكسيدان‌‌ها و بهبود عملكرد سيستم ايمني در بيماران آلوده به ويروس HIV: يك مقاله‌ي مروري

مقدمه: آمار جهاني بيانگر رشد سريع شيوع ويروس نقص ايمني انساني (Human Immunodeficiency virus يا HIV) در جهان است. مطالعات بسياري در زمينه‌ي عوامل مرتبط با سندرم نقص ايمني اكتسابي (Acquired immune deficiency syndrome يا AIDS) و شيوع HIV انجام گرفته است كه بخشي از آن‌‌ها به بعد تغذيه‌اي اين بيماري اختصاص دارد. ضعف و ناتواني ناشي از دريافت ناكافي مواد غذايي به دليل بي‌اشتهايي، عدم جذب مناسب مواد مغذي در سطح روده منجر به تشديد ضعف جسماني افراد آلوده به HIV شده كه اين ضعف منجر به پيشرفت علايم بيماري ايدز و حملات بيشتر عفونت‌‌هاي فرصت‌طلب مي‌شود. عوامل تغذيه‌اي و متابوليكي به طور قابل توجهي در ضعف و مرگ و مير بيماران مبتلا به ايدز دخيل هستند. پيشرفت بيماري در بدن انسان منجر به تحريك سيستم ايمني و افزايش استرس اكسيداتيو و به دنبال آن كاهش سطح آنتي‌اكسيدان‌‌ها‌ي پلاسماي خون مي‌شود. بنابراين برخورداري از يك رژيم غذايي مناسب و يا استفاده‌ي از مكمل‌‌هاي آنتي‌اكسيداني به عنوان يك درمان مؤثر و كم هزينه در كنار ساير درمان‌‌هاي دارويي منجر به تقويت سيستم ايمني و بهبود وضعيت بيماران مي‌شود. در مطالعه‌ي مروري حاضر به بررسي مطالعات صورت گرفته در زمينه‌ي اثر آنتي‌اكسيدان‌‌ها بر سيستم ايمني و در نهايت اثر بر روند پيشرفت بيماري ايدز در افراد آلوده به ويروس HIV پرداخته شده است.