تأثير يك جلسه تمرين حاد شنا بر تغييرات سطوح بتااندروفين و كورتيزول سرم شناگران سرعت مرد

مقدمه: تحقيقات بر روي پاسخ‌‌هاي بتااندورفين و كورتيزول پلاسمايي اغلب بر روي ورزش‌‌هاي زير بيشينه و بيشينه متمركز شده‌اند و مطالعات كمي در زمينه‌ي اثربخشي جلسات تمرين تخصصي در ترشح سطوح بتا اندورفين و كورتيزول انجام شده است. هدف از اين تحقيق ارزيابي تغييرات سطوح بتااندورفين و كورتيزول پلاسمايي در شناگران سرعتي مرد پس از يك جلسه‌ي تمرين ورزش شنا بود. روش‌ها: در يك تحقيق نيمه تجربي، تعداد 15 شناگر نخبه‌ي مرد سالم به صورت هدفمند و داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند. آزمودني‌‌ها پس از يك جلسه‌ي تمرين 2 ساعتي، مسافت 50 متر شنا را با شدتي معادل 80 تا 85 درصد اكسيژن مصرفي بيشينه در طول استخر استاندارد طي نمودند. نمونه‌ي خوني از وريد بازوي دست راست آزمودني‌‌ها براي اندازه‌گيري سطوح بتا اندروفين و كورتيزول در 3 مرحله‌ي شرايط، بلافاصله پس از تمرين و 30 دقيقه پس از تمرين گرفته شد و به كمك روش الايزا اندازه‌گيري شدند. داده‌‌ها با استفاده از Repeated measure ANOVA مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: 15 شناگر مرد با ميانگين سني 2.35 ± 21.64مورد بررسي قرار گرفتند. تفاوت سطوح بتا اندورفين شناگران در سه دوره‌ي زماني قبل، بلافاصله بعد و 30 دقيقه پس از تمرين معني‌داري بود. نتايج آزمون تعقيبي نيز فقط بين ميانگين‌‌هاي بتا اندورفين قبل، بلافاصله و دوره‌ي بازيافت تفاوت معني‌داري را نشان داد. همچنين، يافته‌‌هاي تحقيق افزايش كورتيزول را در طول هر يك از مراحل مختلف آزمون نشان داد اما اين افزايش معني‌داري نبود. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل نشان داد كه يك جلسه‌ي تمرين حاد شنا بلافاصله بعد از فعاليت باعث افزايش معني‌دار هورمون بتااندورفين مي‌شود، در صورتي كه تغييرات هورمون كورتيزول معني‌دار نبود.