فراواني فلج‌هاي منفرد اعصاب محركه‌ي چشم در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس در اصفهان

مقدمه: بيماري مولتيپل اسكلروزيس (Multiple sclerosis يا MS) به عنوان اصلي‌ترين علت ناتواني عصبي در بالغين جوان محسوب مي‌شود. تا امروز، شيوع دقيق فلج حركتي چشم ناشي از درگيري اعصاب سوم، چهارم و ششم مغزي، در جمعيت مبتلا به MS در كشورمان به دقت ارزيابي نشده است. هدف اين مطالعه بررسي شيوع فلج اين اعصاب در مبتلايان به MS بود. روش‌ها: اين مطالعه به روش گذشته نگر و بر روي بيماران ثبت نام شده در انجمن MS اصفهان تا پايان مرداد ماه 1389 (3522 بيمار مبتلا به MS) انجام شد. براي كشف موارد فلج‌هاي منفرد اعصاب محركه‌ي چشم، تمامي‌ مراجعات مربوط به 3522 بيمار اين مركز مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: در ميان 3522 بيمار مبتلا به MS در اين مركز 76 نفر (2.15 درصد) سابقه‌ي فلج‌ منفرد اعصاب محركه‌ي چشم را داشتند. در 32 نفر (0.91 درصد) آن‌ها اين علامت، اولين علامت بروز بيماري بود. تفاوت معني‌داري بين فراواني بروز اين علامت به عنوان علامت شروع (91 درصد) و سير بيماري (1.24 درصد) وجود نداشت (0.19 = P). فلج عصب ابدوسنس شايع‌ترين فلج منفرد اعصاب محركه‌ي چشم با درگير كردن 56 نفر (1.59 درصد) بود. فراواني فلج اعصاب سوم 0.51 درصد و زوج چهارم 0.05 درصد بود. از ميان 76 نفري كه فلج منفرد اعصاب محركه‌ي چشم داشتند تنها 30 بيمار در بررسي MRI ساقه‌ي مغز داراي پلاك بودند. نتيجه‌گيري: گرچه درگيري ساقه‌ي مغز در طول سير بيماري MS شايع است، اما فراواني فلج‌هاي منفرد اعصاب محركه‌ي چشم در بيماران MS به نظر بسيار اندك بوده است و تنها در كمتر از 1 درصد موارد اولين علامت در ابتداي بيماري MS است.