بررسي مقايسه‌اي تراكم پايانه‌هاي عصبي Calcitonin gene related peptide، Protein gene product 9.5 و Substance P در لايه‌هاي داخلي و خارجي پره‌پوس آلت تناسلي مذكر

مقدمه: ختنه‌ي پسران از سنت‌هاي تمام انبيا است، كه در اسلام بر وجوب آن تأكيد شده است. با توجه به تعاليم ديني و نبودن يك استاندارد براي ميزان باقي ماندن پره‌پوس در كتاب‌هاي رفرانس، بر آن شديم تا تعدادي از گيرنده‌هاي عصبي را در نواحي لايه‌هاي داخلي و خارجي پره‌پوس بررسي كنيم. روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي از نوع توصيفي-تحليلي بود. گروه هدف 32 پسر در گروه سني 3 ماه تا 10 سال تمام بودند كه در 3 ماهه‌ي دوم و سوم سال 1388 به بخش جراحي اطفال بيمارستان الزهرا (س) جهت انجام عمل جراحي ختنه مراجعه كرده بودند. در اين مطالعه با استفاده از general anesthesia يا local anesthesia لايه‌هاي داخلي و خارجي پره‌پوس با روش جراحي كلاسيك ختنه توسط جراح برداشته شد و دو قسمت لايه‌هاي داخلي و خارجي پره‌پوس علامت‌گذاري گرديد و در فرمالين به صورت جداگانه قرار داده شد. بعد از برش و تهيه‌سازي نمونه‌ها براي رنگ‌آميزي از روش رنگ‌آميزي ايمونو هيستوشيمي استفاده گرديد. به اين ترتيب كه آنتي‌بادي‌هاي CGRP ، PGP 9.5 و SP تهيه و وجود آن‌ها در بافت بررسي شد. جهت مقايسه‌ي ميانگين تراكم هر يك از گيرنده‌هاي عصبي بين دو ناحيه از آزمون Student-t استفاده نموديم. يافته‌ها: در اين مطالعه 32 پسر كانديد عمل جراحي ختنه به روش كلاسيك مورد مطالعه قرار گرفتند. ميانگين سني اين افراد 0.53 ± 1.37 سال (حداكثر 5 سال و حداقل 4 ماه) بود. ميانگين فيبرهاي عصبي PGP 9.5 در پره‌پوس در قسمت خارجي 2.3 ± 6.3 و در قسمت داخلي 2.04 ± 13.4 بود (0.001 P). ميانگين فيبرهاي عصبي SP در پره‌پوس در قسمت خارجي 1.6 ± 2.1 و در قسمت داخلي 2.1 ± 3.2 بود (0.09 P). ميانگين فيبرهاي عصبي CGRP در پره‌پوس در قسمت خارجي 1.1 ± 2.5 و در قسمت داخلي 1.7 ± 5.6 بود (0.02 = P). نتيجه‌گيري: باقيماندن بيشتر پره‌پوس ممكن است باعث ايجاد تحريكات نامناسب و عدم كاركرد مناسب جنسي در زمان بلوغ شود. بنابراين پيشنهاد مي‌گردد در عمل ختنه براي بهتر شدن عملكرد جنسي فرد و جلوگيري از عوارض احتمالي سعي شود بيشترين ميزان پره‌پوس برداشته شود.