بررسي ميزان گسترش ماده‌ي بي‌حسي دهنده‌ي موضعي بوپيواكايين در فضاي اپيدورال با استفاده از روش MRI

مقدمه: آنستزي اپيدورال يكي از روش‌هاي متداول بيهوشي جهت اعمال جراحي است. از آن جايي كه در مورد ميزان گسترش ماده‌ي بي‌حسي موضعي بوپيواكايين در فضاي اپيدورال اطلاعات دقيقي در دسترس نيست، در اين مطالعه به بررسي ميزان گسترش اين ماده در فضاي اپيدورال پرداختيم. روش‌ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني آينده‌نگر بود كه بر روي 24 بيمار كانديد عمل جراحي كوله سيستكتومي الكتيو در مركز آموزش درماني الزهرا (س) شهر اصفهان انجام شد. نحوه‌ي نمونه‌گيري به صورت ساده و غير احتمالي بود. بيماران پيش از انجام كوله‌سيستكتومي تحت MRI قرار گرفتند و ميزان گسترش ماده‌ي بي‌حسي دهنده‌ي موضعي بوپيواكايين 0.5 ايزوباريك توسط MRI مشخص و به وسيله‌ي راديولوژيست گزارش شد. ضربان قلب، فشار خون سيستوليك و دياستوليك و فشار خون متوسط شرياني در زمان‌هاي صفر، پنج و ده دقيقه پس از بلوك اپيدورال ثبت شدند. يافته‌ها: گسترش ماده‌ي بي‌حسي دهنده‌ي موضعي بوپيواكايين در زنان بيشتر از مردان بود. اين گسترش با قد و شاخص توده‌ي بدني نسبت عكس و با وزن و سن ارتباطي نداشت. به علاوه ضربان قلب و فشار خون سيستولي، فشار خون دياستولي و فشار خون متوسط شرياني در هر دو جنس پس از انجام بلوك اپيدورال توراسيك و تزريق ماده‌ي بي‌حسي دهنده‌ي موضعي بوپيواكايين كاهش معني‌داري يافت. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد ميزان گسترش ماده‌ي بي‌حسي دهنده‌ي موضعي بوپيواكايين 0.5 ايزوباريك در زنان بيشتر از مردان بود. ميزان گسترش بوپراكايين در هر دو جنس به سمت سفالاد بيشتر از گسترش آن به سمت كودال بود.