مقايسه‌ي اثر آنتي‌بيوتيك تك دوز با آنتي‌بيوتيك درماني كامل در زخم بيماران سوختگي نيازمند به دبريدمان جراحي

مقدمه: در درمان‌هاي رايج زخم‌هاي سوختگي عميق كه نياز به دبريدمان جراحي دارند، استفاده از آنتي‌بيوتيك پروفيلاكتيك و ادامه‌ي آن اقدامي رايج براي جلوگيري از ايجاد عفونت است. اما در مطالعات جديد كاهش و حذف آن نه تنها مضر نيست بلكه در برخي موارد نيز مفيد مي‌باشد. اين مطالعه به بررسي اثر حذف اين روش تجويز آنتي‌بيوتيك در درمان سوختگي‌ها پرداخت. روش‌ها: 214 بيمار با زخم‌هاي سوختگي عمقي كه نياز به دبريدمان داشتند و سوختگي بين 35 تا 50 درصد، براي اين مطالعه انتخاب و به دو گروه شاهد (105 نفر) و مورد (109 نفر) تقسيم شدند؛ در گروه مورد، فقط يك دوز آنتي‌بيوتيك قبل از عمل تجويز شد ولي در گروه شاهد تركيبي از دو آنتي‌بيوتيك براي مدت 7 روز با دوز درماني تجويز گرديد. بيماران از نظر ايجاد عفونت بعد از عمل توسط كشت زخم، علايم باليني و علايم آزمايشگاهي بررسي شدند. يافته‌ها: فراواني بروز عفونت در گروه مورد 28 درصد و در گروه شاهد 26.5 درصد بود كه تفاوت آن‌ها معني‌داري نبود. در گروه مورد، هزينه‌ي پرداخت شده و مقدار وقت پرسنل پرستاري براي تجويز آنتي‌بيوتيك كاهش معني‌داري با گروه شاهد داشت. نتيجه‌گيري: در سوختگي‌هاي عميق درجه‌ي دو و سه، كه سطحي كمتر از 50 درصد دارند، اگر قبل از عفوني شدن زخم و در زمان مناسب دبريدمان جراحي انجام شود، استفاده از دوز منفرد آنتي‌بيوتيك قبل از عمل نه تنها منجر به افزايش عوارض و مرگ و مير نمي‌شود بلكه باعث كاهش هزينه‌ها و كاهش توليد باكتري‌هاي مقاوم خواهد شد.