مقايسه‌ي روش‌هاي ديسك ديفيوژن و E-Test در بررسي مقاومت به متي‌سيلين در استافيلوكوكوس اپيدرميديس‌هاي جدا شده از نمونه‌هاي باليني

مقدمه: در سال‌هاي اخير مقاومت آنتي‌بيوتيكي استافيلوكوكوس اپيدرميديس نسبت به متي‌سيلين افزايش قابل توجهي يافته است. بنابراين بررسي مقاومت به متي‌سيلين در اين باكتري در تعيين الگوي درماني صحيح، تعيين كننده است. هدف از اين مطالعه مقايسه‌ي روش‌هاي ديسك ديفيوژن و E-Test در بررسي مقاومت به ‌متي‌سيلين در استافيلوكوكوس اپيدرميديس‌هاي جدا شده از نمونه‌هاي باليني مي‌باشد. روش‌ها: بر روي 146 نمونه‌ي استافيلوكوكوس اپيدرميديس تعيين مقاومت به ‌متي‌سيلين با استفاده از روش‌هاي E-Test و ديسك ديفيوژن انجام شد و اين دو روش مورد مقايسه قرار گرفتند. يافته‌ها: 146 نمونه از استافيلوكوكوس اپيدرميديس با استفاده از روش‌هاي E-Test و ديسك ديفيوژن از لحاظ مقاومت به ‌متي‌سيلين مورد بررسي قرار گرفت كه در روش E-Test ميزان مقاومت 70.54 درصد و در روش ديسك ديفيوژن 61.64 درصد تعيين شد و حساسيت و اختصاصيت آن‌ها به ترتيب در E-Test، 95.3 و 94.7 درصد و در ديسك ديفيوژن به ترتيب 86.5 و 80.9 درصد بيان شد. نتيجه‌گيري: با مقايسه‌ي حساسيت و اختصاصيت روش‌هاي E-Test و ديسك ديفيوژن مشخص شد كه روش E-Test از حساسيت و اختصاصيت بالاتري برخوردار است و روشي سريع‌تر، دقيق‌تر و قابل اطمينان‌تر براي تعيين مقاومت به ‌متي‌سيلين در استافيلوكوكوس اپيدرميديس مي‌باشد.