بررسي عوامل خطر در بيماران مبتلا به HIV تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شيراز

مقدمه: يكي از معضلات كنوني جامعه، عدم اطلاع كافي مردم از رفتارهاي پرخطر مي‌باشد. در اين مطالعه سعي اصلي بر اين بود تا با تعيين الگو و شيوع رفتارهاي پرخطر در افراد مبتلا به ايدز، بتوان در كنار حمايت و كمك رساني به برنامه ريزان فن، گام مؤثري در جهت حل گوشه‌اي از اين معضل خانمان‌سوز برداشت. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر يك مطالعه‌ي مقطعي توصيفي- تحليلي بود كه به صورت سرشماري بر روي كليه‌ي 1461 بيمار مبتلا به ايدز مراجعه كننده به مركز مشاوره‌ي بيماري‌هاي دانشگاه علوم پزشكي شيراز بين سال‌هاي 88-1383 با در اختيار داشتن اطلاعات مربوط به رفتارهاي پرخطر آن‌ها، جهت تعيين شيوع اين عوامل خطر به عنوان رفتارهاي پرخطر در كنار توزيع اطلاعات دموگرافيك و فردي، انجام پذيرفت. همچنين ارتباط عوامل خطر با ابتلاي به بيماري ايدز با استفاده از آزمون‌هاي آماري χ2 و t-test يك نمونه‌اي در سطح معني‌داري 0.05 به دست آمد. يافته‌ها: در اين مطالعه 1260 نفر (86.3 درصد) بيمار مرد و 201 نفر ( 13.7 درصد) بيمار زن بررسي شدند. ميانگين سني بيماران 7.67 ± 41.5 سال بود. از اين تعداد 78.9 درصد سابقه‌ي زندان، 75.9 درصد سابقه‌ي اعتياد تزريقي، 45.1 درصد سابقه‌‌ي تماس جنسي، 32.5 درصد سابقه‌ي خالكوبي خارج از زندان، 24 درصد سابقه‌ي خالكوبي داخل زندان، 30.2 درصد سابقه‌ي استفاده از تيغ مشترك در داخل زندان و 4.6 درصد سابقه‌ي استفاده از تيغ مشترك در خارج از زندان را داشتند. همچنين 63.58 درصد مبتلا به هپاتيت C، 7.04 درصد مبتلا به هپاتيت B، 6.57 درصد سابقه‌ي ابتلا به عفونت‌هاي آميزشي و 1.43 درصد مبتلا به بيماري سل بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به تمام اين توضيحات مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه آموزش روابط جنسي و خطرات اعتياد تزريقي و مخاطرات حضور در زندان و همچنين آموزش نكات مهم بهداشتي در زمينه‌ي رفتارهاي پرخطر به افراد در معرض خطر كه به طور عمده جوانان هستند، از طرف نهادهاي ذيربط با سياست‌گذاري‌هاي صحيح و همكاري‌هاي بين بخشي، ضروري است.