بررسي ارتباط كربوهيدرات رژيم غذايي و سندرم متابوليك

مقدمه: تغييرات سبك زندگي افراد جامعه به خصوص تغييرات رژيم غذايي و كاهش فعاليت‌هاي فيزيكي باعث افزايش روز افزون سندرم متابوليك گرديده است. نقش رژيم غذايي در اتيولوژي سندرم متابوليك كمتر مورد توجه قرار گرفته است و مطالعات اندكي در اين زمينه در كشور انجام شده است. هدف مطالعه‌ي حاضر بررسي ارتباط كربوهيدرات دريافتي رژيم غذايي با بروز سندرم متابوليك بود. روش‌ها: با استفاده از موتور جستجوي Pubmed و واژگان كليدي مانند Metabolic syndrome، Carbohydrate، Carbohydrate score، Refine grain و Whole grain مقالات با طراحي‌هاي مقطعي، كارآزمايي باليني، كوهورت آينده‌نگر انتخاب شدند. يافته‌ها: بر اساس نتايج مطالعات بين دريافت غلات كامل با كاهش اجزاي سندرم متابوليك از جمله چاقي شكمي، حساسيت به انسولين و ديس‌لپيدمي ارتباط وجود دارد و مصرف غلات تصفيه شده باعث شيوع بيشتر سندرم متابوليك مي‌شود. بين درصد دريافت كربوهيدرات و چربي نسبت به كل انرژي دريافتي و افزايش خطر سندرم متابوليك ارتباط مستقيم ديده مي‌شود. نتيجه‌گيري: ارتباط معكوس بين مصرف غلات كامل با سندرم متابوليك در حقيقت بيان‌گر اثرات محافظتي اجزاي متشكله‌ي غلات كامل مي‌باشد. عدم توجه به ميزان و كيفيت كربوهيدرات مصرفي خطر ابتلا به بيماري‌هاي مزمن را افزايش مي‌دهد. افرادي كه درصد بيشتري از انرژي روزانه‌ي خود را كربوهيدرات يا چربي دريافت مي‌كنند بيشتر در معرض ابتلا به سندرم متابوليك هستند. مي‌توان گفت كاهش بار گلايسميك در رژيم غذايي و جايگزين كردن غلات كامل، ميوه و سبزي و استفاده از منابع گياهي چربي و پروتئين به جاي كربوهيدرات‌هاي تصفيه شده با بار گلايسميك بالا به كنترل و كاهش بيماري‌هاي مزمن از جمله چاقي، سندرم متابوليك، ديابت و بيماري‌هاي قلبي-عروقي كمك مي‌كند.