تأثير فعاليت بدني منظم بر سلامت روان سالمندان شهركرد

مقدمه: سالمندي جمعيت، در حالي كه از بزرگترين موفقيت هاي بشري است، يكي از اساسي ترين مشكلات جهان امروز نيز به شمار مي رود؛ چرا كه افراد سالمند در معرض خطر بسياري از بيماريها و ناتوانيها هستند. اختلالات روحي و رواني نظير دمانس و افسردگي نيز در افراد سالمند شايع است. تحرك، يكي از موثرترين روش هاي پيشگيري از اختلالات دوران سالمندي است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير فعاليت بدني منظم بر سلامت روان سالمندان انجام شده است. مواد و روشها: در اين مطالعه نيمه تجربي، 400 سالمند 60 سال و بالاتر به طور تصادفي انتخاب و به روش Random allocation به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند.. گروه مداخله به دليل مشكلات اجرايي به دو گروه انجام تمرينات بدني در كلاس بصورت گروهي (85=n) و انجام تمرينات بصورت انفرادي در منزل ( 96=n) تقسيم شدند. تمرينات بدني به مدت 8 هفته، هفته اي دو بار، هر بار 30 تا 45 دقيقه، در گروه مداخله اجرا شد. قبل، بعد و همچنين سه ماه بعد از مداخله، هر دو گروه پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ-28)را تكميل نمودند. تجزيه و تحليل داده ها بوسيله نرم افزار SPSS نسخه 11.5 صورت گرفت. يافته ها: ميانگين جمع نمرات حاصل از كل پرسشنامه سلامت عمومي پس از انجام مداخله در گروه آزمايش، بطور قابل ملاحظه اي نسبت به قبل كاهش يافته (از 8 به 4.8) و اين تغييرات پايداري خود را حفظ كرده است (ميانگين سه ماه پس از مداخله: 5.6) كه از نظر آماري نيز معني دار مي باشد (P 0/001). در هر يك از چهار خرده مقياس جسماني سازي علايم، اضطراب، اختلال عملكرد اجتماعي و افسردگي نيز، ميانگين نمرات پس از مداخله كاهش معني داري داشته و تغييرات ايجاد شده پايدار مي باشد. از سويي مطابق يافته هاي پژوهش حاضر، تاثير فعاليت بدني به صورت گروهي بر سلامت روان و چهار خرده مقياس آن، بيشتر از انجام آن به صورت انفرادي مي باشد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين پژوهش انجام تمرينات بدني به عنوان يك استراتژي مهم جهت حفظ و افزايش سلامت رواني به شمار مي رود؛ با اين وجود براي تاثير بيشتر اين مهم، بهتر است شرايطي فراهم گردد كه سالمندان به صورت گروهي و بويژه با همسالان به انجام تمرينات بدني بپردازند.