گواتر و شاخص توده‌ي بدني: آيا ارتباطي بين اين دو در كودكان ساكن اصفهان و سميرم وجود دارد؟

مقدمه: گواتر اندميك به طور معمول در نواحي كوهستاني و مناطق با كمبود يد در كشورها شايع مي‌باشد. هورمون‌هاي تيروييد براي رشد و تكامل طبيعي بدن انسان ضروري هستند. مشخص شده است كه اختلال شديد در عملكرد تيروييد مي‌تواند روي وزن تأثيرگذار باشد، ولي تأثير اختلالات جزيي عملكرد تيروييد بر روي وزن بدن و ارتباط آن‌ها با چاقي و ميزان شاخص توده‌ي بدني (Body mass index يا BMI) مشخص نيست. هدف اين مطالعه، ارزيابي ميزان BMI در گروهي از كودكان و بررسي ارتباط آن با عملكرد تيروييد و بيماري گواتر بود. روش‌ها: 4345 كودك در سنين مدرسه (2397 نفر از اصفهان و 1948 نفر از سميرم) با محدوده‌ي سني 6 تا 13 سال وارد مطالعه شدند. كودكاني كه هر گونه بيماري حاد يا مزمن و يا هر گونه سابقه‌ي بيماري شناخته شده‌ي تيروييد و يا علايم و نشانه‌هاي بيماري تيروييد را داشتند، وارد مطالعه نگرديدند. يافته‌ها: ميانگين سني كودكان مورد مطالعه 1.10 ± 9.38 سال بود. ميانگين BMI در كودكان ساكن اصفهان به طور معني‌داري از كودكان سميرم بيشتر بود (كودكان مبتلا به گواتر و سالم). در اصفهان كودكان سالم BMI بيشتري نسبت به كودكان مبتلا به گواتر داشتند (0.000 P)، در حالي كه در كودكان سميرم بر عكس بود ( 0.045 P). نتيجه‌گيري: گواتر ممكن است ارتباطي با برخي شاخص‌هاي تن‌سنجي مثل وزن و BMI انسان‌ها به خصوص كودكان داشته باشد، ولي به نظر مي‌رسد كه عوامل اجتماعي- اقتصادي تأثير بيشتري بر اين شاخص‌ها دارند.