عنوان مقاله :
مقايسهي اثر آب انگور قرمز و ورزش بر روي موشهاي صحرايي نر پاركينسوني شده
پديد آورندگان :
اشراقي جزي ، فاطمه دانشگاه پيام نور اصفهان - گروه زيست شناسي , علائي ، حجتاله دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - گروه فيزيولوژي , عزيزي ملكآبادي ، حميد دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان - گروه زيست شناسي , پيلهوريان ، علي اصغر دانشگاه پيام نور اصفهان - گروه زيست شناسي , غروي نائيني ، مهين دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - گروه فيزيولوژي , صالح احمدي ، محمد جهاد كشاورزي بانه , شاه منصوري ، عماد جهاد كشاورزي اصفهان - پژوهشكدهي گياهان دارويي , سياهمرد ، زهرا دانشگاه پيام نور اصفهان - گروه زيست شناسي
كليدواژه :
بيماري پاركينسون , آب انگور قرمز , ورزش , آپومورفين , 6 , هيدروكسي دوپامين
چكيده فارسي :
مقدمه: آب انگور قرمز داراي تركيبات آنتياكسيداني است. ازسوي ديگر گزارش شده است كه تحليل نوروني به وسيلهي توليد اكسيدانها در مجموعههاي نوروني اتفاق ميافتد. همچنين ورزش نيز ميتواند اثرات حفاظتي روي نورونهاي دوپامينرژيكي مغز داشته باشد. بنابراين به نظر ميرسد كه آب انگور قرمز و ورزش بتوانند مانع از تخريب نوروني در بيماريهاي تحليل برندهي عصبي شوند. در اين مطالعه، اثر آب انگور قرمز بر بيماري پاركينسون و مقايسهي تأثير آن با ورزش مورد بررسي قرار گرفت. روشها: جهت ايجاد مدل حيواني بيماري پاركينسون، بخش متراكم جسم سياه در موشهاي صحرايي با تزريق 6-هيدروكسي دوپامين (6-OHDA) به طور يك طرفه در دستگاه استرئوتاكس تخريب شد. دو هفته پس از جراحي، حيوانات به مدت يك ماه تحت تيمار آب انگور قرمز و ورزش قرار گرفتند. به منظور ارزيابي ميزان تخريب، موشهاي صحرايي به صورت درون صفاقي آپومورفين دريافت كردند. تعداد چرخشهاي حاصل به مدت يك ساعت پس از تزريق شمرده شد. اين چرخشها پارامتر اصلي براي سنجش بيماري پاركينسون در موش صحرايي بود. يافتهها: در گروه پاركينسوني كه آب انگور دريافت كردند، تعداد چرخشهاي حاصل از تزريق آپومورفين در مقايسه با گروه پاركينسوني كه آب انگور دريافت نكرده بودند، كاهش پيدا كرد. علاوه بر اين، گروه پاركينسوني در مقايسه با گروه شم چرخشهاي بيشتري از خود نشان دادند. اين نتايج نشان داد كه از يك طرف نوروتوكسين 6-OHDA ميتواند در موشهاي صحرايي ايجاد پاركينسون كند كه اثرات آن با تزريق آگونيست دوپامين به صورت چرخش بروز ميكند. از سوي ديگر، آب انگور قرمز ميتواند تعداد اين چرخشها را كاهش دهد و در بهبودي آن نقش مؤثري داشته باشد. ورزش نيز در گروههاي پاركينسوني تيمار شده تعداد چرخشها را در مقايسه با گروه پاركينسوني كاهش داد. همچنين در گروههاي پاركينسوني تيمار شده، آب انگور قرمز در مقايسه با ورزش چرخشها را به طور چشمگيري كاهش داد. نتيجهگيري: جسم سياه جايگاه اصلي ترشح دوپامين است كه در كنترل حركات ارادي و هماهنگي در وضعيت عضلات اسكلتي نقش مؤثري را ايفا ميكند. با توجه به اين كه در اين مطالعه، OHDA-6 تخريب كنندهي اين ناحيه از مغز بود، غلظت دوپامين را كاهش داد و پاركينسون ايجاد نمود، آب انگور قرمز ممكن است از طريق جبران غلظت دوپامين در مراكز ديگري از سيستم اعصاب مركزي باعث بهبودي اين بيماري شود. ورزش نيز شايد با افزايش ترازهاي دوپامين در مغز در بهبود بيماري پاركينسون نقش مؤثري داشته باشد، اما به دليل ايجاد استرس در بدن اثرات درماني كمتري نسبت به آب انگور قرمز دارد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان