بررسي علايم باليني و آزمايشگاهي بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك در شهر اصفهان

مقدمه: لوپوس اريتماتوز سيستميك يك بيماري التهابي با علت ناشناخته است كه مي‌تواند ارگان‌هاي مختلف بدن را درگير كند. با توجه به تفاوت‌هايي كه چهره‌ي بيماري در جوامع مختلف دارد، بر آن شديم بيماران مبتلا به لوپوس شهر اصفهان را مورد مطالعه قرار دهيم. روش‌ها: 200 بيمار مبتلا به لوپوس طي سال‌هاي 84-1383 در درمانگاه روماتولوژي بيمارستان الزهرا (س) اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: بيماران در زمان مراجعه مبتلا به علايم عضلاني استخواني (65 درصد)، خوني (57 درصد)، پوستي– مخاطي (52 درصد)، عمومي شامل تب، خستگي، ضعف و بي‌حالي (41 درصد)، كليوي (28 درصد)، عروقي (14 درصد)، تظاهرات عصبي (12 درصد)، قلبي ريوي (11 درصد) و گوارشي (3 درصد) بودند. آنتي‌بادي ضد هسته در 92 درصد، آنتي‌بادي ضد DNA دو رشته‌اي در 81 درصد، CRP (C-reactive protein) در 25 درصد، آنتي كواگولانت لوپوسي در 72.5 درصد، آنتي كارديوليپين IgM و IgG به ترتيب در 24.2 و 31.2 درصد از بيماران مشاهده شد. همچنين آنمي با هموگلوبين كمتر از 10 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر در 24.5 درصد (49 بيمار)، لكوپني با گلبول سفيد كمتر از 4000 سلول در ميلي‌متر مكعب در 19 درصد (38 بيمار) و ترمبوسيتوپني با پلاكت كمتر از 150000 سلول در ميلي‌متر مكعب در 9 درصد (18 بيمار) بيماران مشاهده گرديد. ESR (Erythrocyte sedimentation rate) بالاي 30 ميلي‌متر مكعب در ساعت نيز در 55 درصد از بيماران ديده شد. 51.5 درصد بيماران هموگلوبين كمتر از 11.5 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر داشتند. نتيجه‌گيري: با توجه به تنوع علايم در بيماران مبتلا به لوپوس و تأثير آن‌ها بر پيش‌آگهي بيماري زمينه‌اي، انجام معاينات دقيق به طور معمول و به محض تشخيص لوپوس در اين افراد ضروري به نظر مي‌رسد.