لپتين به واسطه‌ي افزايش سلول‌هاي پيش‌ساز اندوتليالي موجب افزايش رشد تومور ملانوما مي‌گردد

مقدمه: مطالعات اپيدميولوژيك نشان مي‌دهند كه چاقي باعث افزايش خطر ابتلا به برخي از سرطان‌ها از جمله ملانوما مي‌شود. لپتين پلي‌پپتيدي است كه اغلب توسط سلول‌هاي چربي ترشح مي‌شود. همچنين مشخص شده است كه در چاقي بيان لپتين افزايش مي‌يابد. سلول‌هاي پيش‌ساز اندوتليالي (Endothelial progenitor cell يا EPC) در رگ‌زايي در بافت‌ها نقش دارند. به تازگي در چندين تحقيق پيشنهاد شده است كه رشد تومور وابسته به سلول‌هاي EPC است. هدف ما در مطالعه‌ي انجام شده، بررسي اثر لپتين روي رشد تومور ملانوما و شمارش تعداد EPC‌هاي در گردش خون محيطي بود. روش‌ها: به منظور ايجاد تومور ملانوما تعداد 10^6 × 2 سلول ملانوماي B16F10 به 32 موش C57BL6 به صورت زيرجلدي تزريق شد. سپس 32 موش به صورت تصادفي به چهارگروه 8 تايي تقسيم شدند. دو گروه روزانه دو بار به صورت تزريق داخل صفاقي PBS (Phosphatebuffered saline) يا لپتين نوتركيب موشي را دريافت كردند (1 ميكروگرم به ازاي 1 گرم وزن موش). دو گروه ديگر به صورت تزريق داخل صفاقي به ترتيب 9F8 آنتي‌بادي ضد گيرنده‌ي لپتين و ايمونوگلوبين IgG موشي با غلظت 50 ميكروگرم به ازاي هر 1 گرم وزن موش به صورت 3 روز متوالي دريافت كردند. در پايان هفته‌ي دوم، نمونه‌هاي خون موش‌ها جهت شمارش EPC‌ها با روش فلوسايتومتري جمع‌آوري شد. همچنين تومور موش‌ها نيز مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: تعداد سلول‌هاي EPC و وزن تومور در گروه‌هاي لپتين، PBS، 9F8 و IgG به ترتيب عبارت از (27.26 ± 132.66، 18 ± 23.33، 171 ± 133.33 و 36.5 ± 222.66) در 1 سي‌سي خون و (0.3 ± 1.7، 0.2 ± 1.61، 0.3 ± 1.7 و 0.6 ± 3.2) گرم بود. وزن تومور، اندازه‌ي آن و تعداد سلول‌هاي EPC به طور معني‌داري در گروه لپتين بيشتر از گروه 9F8 و همچنين بيشتر از هر دو گروه شاهد بود. نتيجه‌گيري: لپتين باعث رشد تومور ملانوما مي‌گردد. همچنين لپتين باعث افزيش تعداد سلول‌هاي EPC مي‌شود و ممكن است سبب افزايش رگ‌زايي نيز شود.