بررسي اثر مصرف رژيم غذايي با محدوديت متوسط كربوهيدرات بر عوامل خطر بيماري‌هاي قلبي- عروقي در زنان مبتلا به سندرم متابوليك

مقدمه: افزايش اپيدمي‌ چاقي و سندرم متابوليك با كاهش ميزان دريافت چربي و افزايش كربوهيدرات رژيم غذايي همراه بوده است. مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي اثر جايگزيني متوسط كربوهيدرات رژيم غذايي با چربي‌ها بر سندرم متابوليك صورت پذيرفت. روش‌ها: اين مطالعه به روش كارآزمايي باليني متقاطع بر روي 30 زن داراي اضافه وزن يا چاقي (شاخص توده‌ي بدني بالاي 25 كيلوگرم بر مترمربع) مبتلا به سندرم متابوليك انجام شد. شركت كنندگان به طور تصادفي به دو گروه رژيم غذايي پركربوهيدرات (65-60 درصد كربوهيدرات، 25-20 درصد چربي) و رژيم غذايي با محدوديت متوسط كربوهيدرات (47-43 درصد كربوهيدرات، 40-36 درصد چربي) تخصيص يافتند. هر مرحله‌ي مداخله 6 هفته و دوره‌ي Washout دو هفته به طول انجاميد. در شروع و پايان هر مرحله فشارخون، شاخص‌هاي تن‌سنجي و بيوشيميايي ارزيابي گرديد. يافته‌ها: با وجود كاهش وزن مشابه، دور كمر (3.9- در مقابل 2.6- سانتي‌متر؛ 0.07 = P) و دور باسن (2.7- در مقابل 1.5- سانتي‌متر؛ 0.07 = P) طي رژيم غذايي با محدوديت متوسط كربوهيدرات بيش از رژيم پركربوهيدرات كاهش يافت. بر خلاف رژيم غذايي پركربوهيدرات، رژيم با محدوديت متوسط كربوهيدرات موجب تغييرات مطلوب در سطح تري‌گليسريد (TG) (0.13 در مقابل 13.3- ميلي‌گرم در دسي‌ليتر؛ 0.07 = P) و نسبت تري‌گليسريد به HDL-C (High density lipoprotein-cholesterol) (0.1 در مقابل 0.9، 0.06=P) سرم شد. محدوديت متوسط كربوهيدرات رژيم غذايي در مقايسه با رژيم پركربوهيدرات كاهش بيشتري در فشارخون سيستوليك (8.93- در مقابل 2.97- ميلي‌متر جيوه؛ 0.06 = P) و دياستوليك (12.7- در مقابل 1.77- ميلي‌متر جيوه؛ 0.001 P) ايجاد نمود. شيوع سندرم متابوليك تنها پيرو رژيم غذايي با محدوديت متوسط كربوهيدرات، به طور معني‌داري كاهش يافت (0.03 P). نتيجه‌گيري: شايسته است جايگزيني متوسط كربوهيدرات رژيم غذايي با چربي‌هاي غيراشباع، به عنوان راهكاري مؤثر جهت پيش‌گيري و درمان سندرم متابوليك توصيه گردد.