ارزيابي سطح سرمي روي در بيماران مبتلا به آكنه با توجه به سن، جنس، شدت و سابقه‌‌ي بيماري

مقدمه: آكنه ولگاريس نوعي بيماري التهابي مزمن فوليكول‌هاي پيلوسباسه است كه از مهم‌ترين بيماري‌هاي پوستي زمان نوجواني محسوب مي‌گردد. روي يكي از مهم‌ترين عناصر كمياب در بدن است كه نقش مهمي در سلامت و بيماري دارد. در تحقيق حاضر ابتدا سطح سرمي روي در بيماران مبتلا به آكنه اندازه‌گيري شد و سپس رابطه‌ي بين سطح سرمي روي و شدت بيماري آكنه بررسي گرديد. روش‌ها: در اين مطالعه از ميان بيماران مبتلا به آكنه‌ي مراجعه كننده به درمانگاه پوست بيمارستان حضرت رسول اكرم (ص) در سال 1389، صد نفر از طريق نمونه‌گيري غير تصادفي متوالي انتخاب شدند. خون‌گيري از هر فرد در وضعيت ناشتا و در رأس ساعت 9 صبح انجام شد. مقدار سطح سرمي روي به وسيله‌ي روش جذب اتمي اسپكتروفتومتري اندازه‌گيري گرديد. يافته‌ها: ميانگين سطح سرمي روي در افراد شركت كننده در اين مطالعه 22.2 ± 106.78 ميكروگرم در دسي‌ليتر بود. در گروه زنان ميانگين سطح سرمي روي 2.72 ± 104.54 و در مردان 1.71 ± 19 /115 ميكروگرم در دسي‌ليتر گزارش گرديد. بر اساس مطالعه‌ي آماري انجام شده تفاوت معني‌داري بين سطح سرمي روي در زنان و مردان مبتلا به آكنه ديده شد (0.05 P). رابطه‌ي معني‌داري بين سطح سرمي روي و شدت بيماري آكنه، و نيز سابقه‌ي ابتلا و سطح سرمي روي وجود نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه و عدم وجود رابطه بين سطح سرمي روي و شدت آكنه به نظر مي‌رسد لازم است نقش ساير عوامل مرتبط از جمله كاهش پاسخ‌هاي التهابي با افزايش سن در اين خصوص مورد بررسي قرار گيرد.