تشخيص زودهنگام ايسكمي با استفاده از سيگنال تغييرات ضربان قلب و شبكه‌هاي عصبي احتمالي بازگشتي

مقدمه: ايسكمي قلبي به وسيله‌ي عدم خون‌رساني كافي به سلول‌هاي انقباضي ناشي مي‌شود كه باعث سكته‌ي قلبي مي‌شود. بنابراين تشخيص غير تهاجمي صحيح و زودهنگام ايسكمي قلبي نقش مهمي در درمان اين بيماري و پيشگيري از نارسايي‌هاي قلبي متعاقب آن دارد. در طول ساليان متمادي، روش‌هاي مختلفي مبتني بر سيگنال قلبي اخذ شده در ثبت‌هاي طولاني مدت براي تشخيص اتوماتيك ايسكمي پيشنهاده شده است. اما تاكنون تشخيص اتوماتيك ايسكمي در ثبت‌هاي كوتاه مدت به صورت يك مسأله‌ي باز باقي مانده است. در اين مطالعه روش جديدي براي تشخيص زودهنگام ايسكمي ارائه شد. روش‌ها: روش مورد استفاده در اين مطالعه مبتني بر تست‌هاي كوتاه مدت، تحليل زمان-فركانس سيگنال تغييرات ضربان قلب (HRV يا Heart Rate Variability) و شبكه‌هاي عصبي احتمالي بازگشتي به عنوان طبقه‌بندي كننده بود. براي اين منظور ويژگي‌هاي باندهاي فركانسي در حين انجام سه آزمايش اتونوميك برخاستن، تنفس عميق و كنترل تنفس در 98 نفر (50 فرد سالم و 48 بيمار) استخراج شد و به عنوان بردار ويژگي در نظر گرفته شد. افراد مورد آزمايش با نظر متخصص قلب و انجام تست ورزش و آنژيوگرافي مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج اين تحقيق نشان داد كه مي‌توان با استفاده از روش پيشنهادي و انجام تست‌هاي كوتاه مدت، افراد دچار ايسكمي را با دقت 88 درصد تشخيص داد. ميزان دقت تشخيص افراد سالم 82 درصد بود. نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه مي‌توان از سيگنال ضربان قلب اخذ شده در حين آزمايشات كوتاه مدت اتونوميك و شبكه‌هاي عصبي، به عنوان روشي براي تشخيص غير تهاجمي و زود هنگام ايسكمي استفاده كرد. روش ارائه شده ساده، سريع و غير تهاجمي بود و نيازي به ثبت‌هاي طولاني مدت و تست ورزش نداشت.