بررسي مورفولوژي و تخريب داربست نانوكامپوزيتي پلي(هيدروكسي‌بوتيرات)/ نانوهيدروكسي‌آپاتيت (PHB/nHA) مورد استفاده در مهندسي بافت

روش‌ها: داربست‌هاي نانوكامپوزيتي پلي ‌(هيدروكسي‌بوتيرات)/نانو‌هيدروكسي‌آپتايت (PHB/nHA) به روش قالب‌گيري محلولي/ شستن ذرات تهيه شده‌اند. مقدار nHA در داربست‌ها از 0 تا 10 درصد‌ وزني نسبت به پليمر متغير است. محاسبه‌ي درصد تخلخل داربست‌ها به روش نفوذ آب بدون ‌‌يون صورت گرفته است. ريخت تخلخل‌ها، پراكندگي آن‌ها، اندازه‌ي ذرات nHA و پراكندگي آن‌ها در بستر پليمري، توسط آزمون‌هاي SEM ((Scanning electron microscope و EDX (Energy dispersive X-ray) مشخص شده‌اند. تخريب نمونه‌هاي داربستي در محيط خارج ‌بدن در Phosphate buffered saline (PBS) و دماي °C2 ± 38 به‌ مدت 102 روز انجام شده ‌است. به منظور مطالعه‌ي تخريب داربست‌ها، كاهش وزن نمونه‌ها با گذشت زمان اندازه‌گيري شده و آزمون‌هاي FTIR (Fourier transform infrared) و SEM قبل و پس از تخريب روي نمونه‌ها انجام گرفته است. يافته‌ها: درصد تخلخل داربست‌ها با افزايش درصد nHA كاهش نمي‌يابد. تخلخل‌ها با يكديگر ارتباط مناسبي دارند و ابعاد آن‌ها از 200 تا 250 ميكرون متغير است. اندازه‌ي ذرات nHA در بستر پليمري زير 100 نانومتر مي‌باشد. مطالعه‌ي تخريب نمونه‌هاي داربستي در محيط خارج‌ بدن در PBS و دماي °C2 ± 38 به‌ مدت 102 روز انجام شده‌ است. با بررسي تخريب داربست‌ها مشخص گرديد كه تخريب آن‌ها به‌صورت توده‌اي بوده است و بيشترين ميزان تخريب مربوط به داربست تهيه شده با 7.5 درصد وزني nHA مي‌باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش، مي‌توان از داربست‌هاي نانوكامپوزيتي سه ‌بعدي PHB/nHA كه داراي تخلخل‌هايي باز و درصد تخلخل زياد هستند، در مهندسي بافت استخوان براي كشت و رشد سلول روي آن استفاده نمود.