اثر تمرين مقاومتي سنگين بر ريتم شبانه روزي كورتيزول بزاقي در ورزشكاران مرد بدن‌ساز

مقدمه: هدف از مطالعه‌ي حاضر ارزيابي اثر تمرين مقاومتي سنگين بر ريتم شبانه روزي كورتيزول بزاقي در ورزشكاران مرد بدن‌ساز بود.روش‌ها: اين مطالعه يك طرح روايي هم عرض متعادل بود. 15 مرد تمرين كرده‌ي مقاومتي با 3 سال سابقه‌ي تمرين مقاومتي از ميان ورزشكاران بدن‌ساز به صورت هدفمند انتخاب شدند. آزمون‌ها در دو مرحله اجرا گرديد. در هفته‌ي اول از آزمودني‌ها خواسته شد كه در آزمون يك تكرار بيشينه براي به دست آوردن حداكثر وزنه شركت كنند و پس از طي 2 هفته، به اجراي پروتكل تمرين مقاومتي شامل 3 دوره‌ي 10 تكراري با شدت 75 درصد يك تكرار بيشينه در هر تمرين پرداختند. لازم به ذكر است كه هنگام جلسات تمرين مقاومتي و استراحت، نمونه‌ي بزاق آزمودني‌ها، در طي شبانه روز، هر 2 ساعت يك بار (از 6 صبح تا 21 شب) براي اندازه‌گيري كورتيزول جمع‌آوري گرديد. براي تعيين غلظت هورمون‌ها از روش ELISA استفاده شد. از آزمون Repeated measure ANOVA براي تحليل داده‌ها استفاده شد.يافته‌ها: ميانگين سني افراد مورد مطالعه 2.20 ± 22.30 سال و قد و وزن آن‌ها به ترتيب 4.03 ± 178.5سانتي‌متر و 3.02 ± 73.9 كيلوگرم بود و شاخص توده‌ي بدني آن‌ها 1.10 ± 23.26 كيلوگرم بر متر محاسبه شد.  نتايج حاصل افزايش معني‌داري را در غلظت ترشح هورمون كورتيزول بلافاصله پس از جلسه‌ي تمرين مقاومتي سنگين نشان داد (0.05 P). همچنين، تفاوت معني‌داري بين روزهاي كنترل و تمرين در ريتم شبانه روزي كورتيزول وجود نداشت (0.05 P).نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد اگر چه تمرين مقاومتي سنگين اثر معني‌داري روي ترشح هورمون كورتيزول بلافاصله پس از تمرين داشت، اما در ريتم شبانه روزي كورتيزول در حالت بيداري اين اثر معني‌دار نبود.