اثر ليتيوم بر سطح تستوسترون، گنادوتروپين‌هاي هيپوفيزي و ساختمان بافتي بيضه در موش صحرايي نر بالغ

مقدمه: ليتيوم براي درمان اختلالات دو قطبي به كار مي رود. با توجه به اهميت سلول هاي جنسي در توليد مثل و انتقال صفات وراثتي از نسلي به نسل ديگر، در اين پژوهش اثرات ليتيوم بر سطح تستوسترون، گنادوتروپين ها، بافت بيضه و اسپرماتوژنز بررسي شد. روش ها: اين مطالعه، يك مطالعه ي تجربي بود كه بر روي 16 موش صحرايي نر در دو گروه انجام شد. به گروه تجربي يك روز در ميان 180 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن كربنات ليتيوم محلول، به مدت 40 روز به صورت داخل صفاقي تزريق شد. گروه شاهد هيچ ماده اي دريافت نكرد. در پايان بيضه ها برداشته شدند و بررسي سلولي بر روي آن ها انجام شد. سنجش هورمون هاي FSH، LH و تستوسترون با روش راديوايمونواسي انجام شد. داده ها توسط آزمون هاي Student-t در نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين كاهش هورمون FSH، LH، تستوسترون و DHEA (Dehydroepiandrosterone) در گروه تجربي نسبت به گروه شاهد معني دار بود (0.001 P). وزن، طول بيضه و وزن اپيديديم، ميانگين تعداد اسپرماتوگوني ها، اسپرماتوسيت هاي اوليه و اسپرماتيدها در گروه تجربي نسبت به گروه شاهد كاهش معني داري داشت. عرض بيضه و ميانگين كاهش تعداد سلول هاي سرتولي در دو گروه تفاوت معني دار نداشت. نتيجه گيري: : با توجه به نتايج به دست آمده، پيشنهاد مي شود كه ليتيوم براي هر بيمار با توجه به آزمايش ها، دوز و مدت با احتياط مصرف شود.