تأثير نوع زايمان بر ايجاد بي اختياري استرسي ادرار در مادران، 6 ماه پس از زايمان اول

مقدمه: مطالعات نشان داده اند كه زايمان واژينال عامل خطر بروز بي اختياري استرسي ادرار (Stress incontinence يا SI) است و انجام سزارين مي تواند از بروز اين مشكل پيشگيري كند. اما مطالعاتي نيز وجود دارند كه اين اثر پيشگيري كننده را زير سوال مي برند. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير روش زايمان بر ايجاد بي اختياري استرسي ادرار در مادران با زايمان اول (Primiparity) بود. روش ها: اين مطالعه يك مطالعه ي مقطعي از نوع توصيفي- تحليلي بود كه در آن 300 خانم در قالب سه گروه 100 نفري (شامل زايمان واژينال، سزارين الكتيو و سزارين اورژانس) كه شش ماه قبل زايمان خود را در بيمارستان شهيد بهشتي اصفهان انجام داده بودند، توسط Bonney test جهت بررسي ابتلا به بي اختياري استرسي ادرار، مورد مطالعه قرار گرفتند. يافته ها: شيوع كلي بي اختياري استرسي ادرار در مطالعه ي ما 5.6 درصد به دست آمد. فراواني اين عارضه براي زايمان واژينال، سزارين الكتيو و سزارين اورژانس به ترتيب 6 درصد، 4 درصد و 7 درصد بود. تفاوت معني داري بين فراواني SI در روش هاي مختلف زايمان وجود نداشت (0.41 = P). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه فراواني بروز SI شش ماه پس از زايمان، در روش هاي مختلف زايمان با يكديگر تفاوتي ندارد.