نقش انسولين در عملكردهاي شناختي در سيستم مركزي اعصاب

پيش از اين باورها بر اين بود كه انسولين تنها داراي عملكرد محيطي است و قادر به عبور از سد خوني- مغزي و تاثير بر سيستم اعصاب مركزي نيست. اما اكنون مشخص شده است كه انسولين و گيرنده هاي آن در سيستم اعصاب مركزي وجود دارند. اين هورمون نه تنها از سد خوني- مغزي عبور مي كند، بلكه ممكن است توسط نورون هاي مغز نيز سنتز شود و به عنوان يك نوروپپتيد نقش بارزي در تكامل و همچنين عملكردهاي سيستم عصبي داشته باشد. كمبود اين هورمون يا اختلال در گيرنده هاي مركزي آن موجب آسيب جدي فرآيندهاي شناختي و از جمله يادگيري و حافظه مي شود كه ممكن است ناشي از اثرات غير متابوليك آن باشد. هدف اين مقاله ي مروري، نگاه كلي به نقش انسولين در رابطه با فرآيندهاي عصبي بود.