بررسي ميزان شيوع كلونيزاسيون بيماران به وسيله‌ي استافيلوكوك طلايي در بدو ورود و در طي مدت بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان الزهراي (س) شهر اصفهان

مقدمه: استافيلوكوك طلايي يكي از مهم‌ترين عوامل ايجاد كننده‌ي عفونت‌هاي بيمارستاني در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه (Intensive care unit يا ICU) مي‌باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان كلونيزاسيون بيماران با استافيلوكوك طلايي در بدو ورود به بخش مراقبت‌هاي ويژه و ميزان بروز كلونيزاسيون در طي مدت بستري و ارتباط آن با عوامل خطرساز مربوط بود. روش‌ها: 164 بيمار كه براي اولين بار در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان فوق تخصصي الزهراي (س) شهر اصفهان بستري مي‌شدند و بيشتر از 24 ساعت تحت مراقبت بودند، در طي نه ماه (اول دي ماه سال 1390 تا پايان شهريور ماه سال 1391) به اين مطالعه وارد شدند. نمونه گيري به وسيله سوآب استريل از مخاط داخلي بيني، ناحيه‌ي زير بغل و كشاله‌ي ران انجام و با استفاده از آزمايشات ميكروبيولوژي وجود باكتري استافيلوكوك طلايي در نمونه‌ها بررسي شد. اگر بيماري بيشتر از يك هفته در ICU بستري بود و در مرحله‌ي اول با باكتري كلونيزه نبود، هر يك هفته يك بار نمونه‌گيري مجدد از بيمار انجام شد. يافته‌ها: از تعداد 164 بيمار بررسي شده، تعداد 24 نفر (14.6 درصد) در بدو ورود به بخش ICU با استافيلوكوك طلايي كلونيزه بودند و 1 نفر (6.7 درصد) با استافيلوكوك طلايي در طي مدت بستري كلونيزه شد. از اين تعداد، 21 نفر (87.5 درصد) در ناحيه‌ي بيني، 5 نفر (20.8 درصد) در ناحيه‌ي زير بغل و 2 نفر (8.3 درصد) در ناحيه‌ي كشاله‌ي ران با اين باكتري كلونيزه بودند. ارتباط معني‌داري بين انجام عمل جراحي، طول مدت بستري در بيمارستان قبل از انتقال به بخش ICU و داشتن كاتتر وريد مركزي با كلونيزاسيون با استافيلوكوك طلايي وجود داشت. نتيجه‌گيري: بررسي بيماران از نظر كلونيزاسيون با استافيلوكوك طلايي در بدو ورود به ICU به ويژه در بيماراني كه به مدت طولاني در بيمارستان بستري بوده‌اند، لازم به نظر مي‌رسد. اين امر در كاهش عفونت‌هاي بيمارستاني ناشي از استافيلوكوك طلايي مؤثر خواهد بود.