بررسي الگوي مقاومت به آنتي‌بيوتيك در سويه‌هاي سودوموناس آئروجينوزا جدا شده از بيماران در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان الزهراي (س) اصفهان

مقدمه:سودوموناس آئروجينوزا به عنوان يكي از عوامل مهم عفونت‌هاي بيمارستاني، به خصوص در بخش مراقبت‌هاي ويژه، مطرح مي‌باشد. افزايش روز افزون مقاومت آنتي‌بيوتيكي سودوموناس آئروجينوزا در مواردي موجب سپتي‌سمي و مرگ و مير بيماران مي‌شود. استفاده‌ي نامناسب و طولاني مدت از آنتي‌بيوتيك‌ها در بخش‌هاي مختلف بيمارستان منجر به ظهور سوش‌هاي مقاوم به چند دارو (Multidrug resistance يا MDR) و سوش‌هاي مقاوم به همه‌ي داروها (Pandrug resistance يا PDR) شده است. اين مطالعه به منظور تعيين الگوي مقاومت دارويي سوش‌هاي داراي نقش در ايجاد عفونت در بيماران بستري شده در بخش مراقبت‌هاي ويژه (Intensive care unit يا ICU) بيمارستان الزهراي (س) اصفهان، صورت پذيرفت.روش‌ها:ابتدا، 66 ايزوله از سودوموناس آئروجينوزا از نمونه‌هاي مختلف باليني از بخش ICU بيمارستان الزهراي (س) شهر اصفهان جدا سازي گرديد. سپس، الگوي مقاومت به آنتي‌بيوتيك سويه‌هاي سودوموناس آئروجينوزا نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي ايمي‌پنم، مروپنم، آميكاسين، جنتامايسين، سيپروفلوكساسين، لووفلوكساسين، آزترئونام، سفپيم، پيپراسيلين، پيپراسيلين/تازوباكتام و سفتازيديم به روش Disk diffusion و با روش استاندارد KirbyBauer تعيين گرديد.يافته‌ها: از 66 ايزوله‌ي جدا شده، 51 ايزوله (77.2 درصد) از سوش MDR و 33 ايزوله (50 درصد) از سوش PDR بود. به ترتيب، 75.8 و 72.7 درصد از ايزوله‌ها به سفتازيديم و پيپراسيلين مقاوم بودند و بيشترين مقاومت سودوموناس به اين دو آنتي‌بيوتيك تعيين گرديد. در مقابل، كمترين درصد مقاومت اين باكتري به آميكاسين و برابر 50 درصد بود.نتيجه‌گيري:اين مطالعه نشان داد كه استفاده‌ي بيش از حد و نادرست از آنتي‌بيوتيك‌ها در مراكز درماني باعث افزايش مقاومت دارويي و ايجاد سويه‌هاي MDR و PDR سودوموناس آئروجينوزا مي‌گردد. تعيين الگوي مقاومت دارويي مي‌تواند در انتخاب داروي مناسب جهت درمان بيماران مورد استفاده قرار گيرد.