عنوان مقاله :
بررسي پايداري كيت ELISA آنتي‌ژن B نوتركيب اكينوكوكوس گرانولوزوس با استفاده از روش‌هاي فيزيكي و باكتريواستاتيك
پديد آورندگان :
داودآبادي ، انسيه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل و قارچ‌شناسي، كميته‌ي تحقيقات دانشجويي , كاظمي ، بهرام دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي، مركز تحقيقات سلولي و مولكولي - گروه بيوتكنولوژي , حق‌پناه ، بهزاد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل و قارچ شناسي , بنده‌پور ، مژگان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده‌ي پزشكي، مركز تحقيقات سلولي و مولكولي - گروه بيوتكنولوژي , بهادران ، مهران دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل و قارچ شناسي , مرادي ، مريم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل و قارچ‌شناسي، كميته‌ي تحقيقات دانشجويي , غلامي ، ساناز دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - گروه انگل و قارچ‌شناسي، كميته‌ي تحقيقات دانشجويي
كليدواژه :
اكينوكوكوس گرانولوزوس , آنتي‌ژن B نوتركيب , روش‌هاي فيزيكي , روش‌هاي باكتريواستاتيك
چكيده فارسي :
مقدمه: كيست هيداتيد، عامل هيداتيدوز، يك بيماري زئونوز است كه توسط مرحله‌ي لاروي گونه‌هاي مختلف سستود اكينوكوك، اغلب به صورت كيسه‌هاي پر از مايع، در بافت‌هاي مختلف بدن ايجاد مي‌شود. تشخيص اين بيماري در انسان به روش‌هاي گوناگوني انجام مي‌گردد كه يكي از رايج‌ترين آن‌ها روش ELISA مي‌باشد. يكي از تركيبات اصلي آنتي‌ژنيك مايع كيست هيداتيك اكينوكوكوس گرانولوزوس، آنتي‌ژن B است. روش‌ها: براي تهيه‌ي كيت، ابتدا ژن كدكننده‌ي آنتي‌ژن B در وكتور بياني كلون و سپس، بيان و خالص گرديد و در انتها، به عنوان آنتي‌ژن اصلي در چاهك‌هاي ELISA پوشش داده شد. در اين مطالعه، با استفاده از روش‌هاي استاندارد، پايداري فيزيكي و باكتريواستاتيك كيت ELISA آنتي‌ژن نوتركيب مورد بررسي قرار گرفت. سنجش پايداري فيزيكي با استفاده از تست پايداري تسريع شده (نسبت Arrhenius) صورت گرفت. براي انجام، تعداد مشخصي نمونه‌ي مثبت و منفي، ابتدا با كيت مورد نظر سنجش شد؛ سپس، كيت در شرايط دمايي خاص و زمان معين قرار گرفت و بار ديگر، نمونه‌هاي قبلي با اين كيت مورد سنجش قرار گرفت و درصد پايداري آن‌ها مشخص شد. سنجش پايداري باكتريواستاتيك، با استفاده از مواد نگه‌دارنده مانند سديم آزايد و پروكلين 300، در غلظت‌هاي متفاوت با استفاده از باكتري باسيلوس سوبتيليس صورت گرفت. براي انجام اين مرحله، ابتدا غلظت‌هاي متفاوت از باكتري و درصدهاي متفاوت از مواد نگه‌دارنده را تهيه شد؛ سپس، به محلول‌هاي داخل كيت اضافه گرديد و اثر ضدميكروبي آن‌ها بررسي شد تا كمترين درصد نگه‌دارنده كه بيشترين خاصيت باكتريواستاتيكي را دارد، مشخص گرديد. يافته‌ها: بر اساس تست‌هاي پايداري فيزيكي، كيت طراحي شده داراي پايداري يك ساله و عدم پايداري دو ساله در دماي 8-2 درجه‌ي سانتي‌گراد (يخچال) بود. بر اساس سنجش پايداري باكتريواستاتيك، سديم آزايد اثر تخريبي بر روي محلول‌هاي داخل كيت داشت ولي، پروكلين 300 با غلظت 0.05 درصد كمترين اثر تخربي را دارا بود. نتيجه‌گيري: مطالعات پايداري فيزيكي و باكتريواستاتيك انجام شده نشان داد كه كيت طراحي شده با آنتي‌ژن B نوتركيب و حاوي نگه‌دارنده‌ي پروكلين 300 با غلظت 0.05 درصد، براي مدت زمان يك سال در دماي 8-2 سانتي‌گراد پايدار است.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
