بررسي فراواني مايكوباكتريوم بويس در بيماران مبتلا به سل ريوي در استان مركزي با استفاده از روش‌هاي مولكولي

مقدمه: بيماري سل گاوي از نقطه نظر بهداشت عمومي در جوامع انساني حائز اهميت است. در اين مطالعه فراواني سل ريوي اسمير مثبت ناشي از مايكوباكتريوم بويس در بيماران مبتلا به سل در استان مركزي بررسي شد. روش‌ها: اين مطالعه يك بررسي توصيفي و مقطعي بود. طي 18 ماه از كليه‌ي افراد مشكوك به ابتلا به سل با خلط مثبت، كشت تهيه شد. در مرحله‌ي جداسازي از محيط كشت پيرووات دار و همچنين انجام تست‌هاي شيميايي و بررسي مولكولي براي شناسايي ميكوباكتريوم بويس (Mycobacterium bovis يا M.bovis) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه‌ي 16 استفاده شد. يافته‌ها: در مرحله‌ي جداسازي از كشت دو جدايه‌ي M. bovis مشاهده گرديد. همچنين مشخص شد الگوي M. bovis بيمار اول با روش VNTR (Variable number tandem repeat) و Spoligotyping با الگوي اكثر M. bovis‌‌هاي در گردش موجود در بين جمعيت گاوي ايران مشابهت داشت ولي در مورد بيمار دوم اگر چه شباهتي در روش VNTR با يك الگوي كمياب وجود داشت ولي با روش Spoligotyping متفاوت با آن بود. در نهايت مشخص شد كه يكي از جدايه‌هاي M. bovis از نظر الگوي ژنتيكي تشابهي با ژنوتيپ‌هاي پيشين گزارش‌شده از ايران را نداشت. نتيجه‌گيري: تنها راه مبارزه با سل گاوي برنامه‌ريزي صحيح كنترل و ريشه‌كني آن مي‌باشد. اين كار به طور عمده بر اساس تست مكرر توبركولين، خارج ساختن تمامي حيوانات آلوده از گله، كشتار گاوهاي آلوده، پاستوريزاسيون شير و واكسينلسيون افراد با واكسن BCG مي‌باشد.