ايجاد بانك تومور و چالش‌هاي آن

سرطان يك اختلال چند عاملي مي‌باشد كه بررسي آن‌ها نيازمند انجام مطالعات همه جانبه بر روي سلول‌ها، DNA، RNA و پروتئين‌هاي تومور مي‌باشد. اين نوع از مطالعات به نام Omics مي‌باشند كه شامل ژنوميكس و پروتئوميكس هستند. بانك تومور يك واژه است كه به طور معمول براي جمع‌آوري، ذخيره‌سازي و استفاده از بافت تازه در مقاصد تحقيقات زيست پزشكي سرطان استفاده مي‌شود. اكثر بانك‌هاي تومور به جمع‌آوري نمونه‌هايي از بافت تومور مي‌پردازند كه نيازي به آن براي تشخيص‌هاي پاتولوژيك بعد از جراحي و برداشتن تومور نيست. اين بافت اغلب به منظور يخ بستن به سرعت در نيتروژن مايع قرار داده مي‌شود يا اين كه ممكن است در محلول‌هاي ثابت‌كننده نگهداري شود. اكثر مراكز سرطان داراي بانك توموري هستند كه ذخيره‌سازي نمونه‌هاي توموري از بيمار و بافت سالم مجاور آن را انجام مي‌دهند. تغيير در روش‌هاي تشخيص و شناسايي بيوماركرها نيازمند دسترسي به تعداد كافي از نمونه‌ها دارد و فراهم نمودن يك بانك از تومور‌ها يك قدم ضروري در اين مورد است. ساليانه، ده‌ها و شايد صدها عمل جراحي در كشور ما انجام مي‌شود كه گنج بزرگي از سلول‌هاي سرطاني است و مي‌توان با جمع‌آوري آن‌ها يك بانك تومور ايجاد نمود.