شماره ركورد :
1153636
عنوان مقاله :
جداسازي و شناسايي سويه‌هاي انتروباكترياسه توليد كننده آنزيم كارباپنماز KPC و تعيين الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي آن‌ها
پديد آورندگان :
شكري ، داريوش دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات عفونت‌هاي بيمارستاني , مباشري‌زاده ، سينا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات عفونت‌هاي بيمارستاني , نوروزي باروق ، معصومه دانشگاه علوم پزشكي قزوين - گروه پزشكي ملكولي , ياران ، مجيد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات بيماري‌هاي گرمسيري و عفوني
از صفحه :
1247
تا صفحه :
1256
كليدواژه :
انتروباكترياسه , كلبسيلا پنومونيه , آنزيم كلبسيلا پنومونيه كارباپنماز (KPC) , روش Etest , آزمون هاج تغيير يافته (MHT)
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف از اين مطالعه، جداسازي و شناسايي سويه‌هاي انتروباكترياسه‌ي توليد كننده‌ي آنزيم كارباپنماز KPC (Klebsiella pneumoniae carbapenemase) و تعيين الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي در آن‌ها در چند بيمارستان شهر اصفهان بود كه به طور جامع بررسي نشده بود. روش‌ها: به منظور بررسي وجود آنزيم كارباپنماز KPC از آزمون هاج تغيير يافته (MHT يا Modified Hodge test) و آزمون تأييدي آن توسط تعيين كمترين غلظت ممانعتي (MIC يا Minimum inhibitory concentration) به روش Etest (Epsilometr test) براي ايمي‌پنم استفاده شد و الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي آن‌ها توسط روش ديسك ديفيوژن (Kirby-Bauer) تعيين گرديد. يافته‌ها: تعداد 475 سويه انتروباكترياسه از نمونه‌هاي باليني مختلف در طي 9 ماه (تير 1391 تا فروردين 1392) از سه بيمارستان شهر اصفهان جداسازي شدند كه از اين تعداد، 285 ايزوله (60 درصد) اشرشياكلي، 128 ايزوله (27 درصد) كلبسيلا (75 عدد كلبسيلا پنومونيه)، 16 ايزوله (3.4 درصد) انتروباكتر ائروژنز، 12 ايزوله (2.5 درصد) پروتئوس ولگاريس، 9 ايزوله (1.9 درصد) انتروباكتركلواسه‌آ، 8 ايزوله (1.7 درصد) سيتروباكتر فروندي، 4 ايزوله (0.84 درصد) پروتئوس ميرابيليس، 4 ايزوله (0.84 درصد) شيگلا سونئي، 3 ايزوله (0.6 درصد) سيتروباكتر دايورسوس، 3 ايزوله (0.6 درصد) سراشيا مارسه سنس، 2 ايزوله (0.42 درصد) سالمونلا پاراتيفي A و يك ايزوله (0.2 درصد) هم پروويدانسيا استوارتي بودند. براي باكتري اشرشياكلي مقاومت به دو ديسك سفتازيديم و سفوتاكسيم و نيز ميزان غير حساس بودن (نيمه حساس يا مقاوم) براي دو ديسك ايمي‌پنم و مروپنم به ترتيب 60، 63، 6 و 9 درصد، براي باكتري كلبسيلا به ترتيب 70، 75، 55 و 58 درصد و در مورد گونه كلبسيلا پنومونيه به ترتيب 100، 100، 95 و 94 درصد و براي ديگر سويه‌ها به ترتيب 20، 17، 5 و 3 درصد بود. آزمون آنزيم كارباپنماز KPC براي 2 سويه (0.7 درصد) از سويه‌هاي اشرشياكلي، 65 سويه (87 درصد) از سويه‌هاي كلبسيلا پنومونيه و يك سويه پروتئوس ولگاريس (6 درصد) از سويه‌هاي پروتئوس مثبت بود. همگي سويه‌هايي كه آزمون هاج تغيير يافته‌ي آن‌ها در مرحله‌ي قبلي مثبت بود، MIC ايمي‌پنم آن‌ها نيز در محدوده‌ي مقاوم بود و بنابراين، مقاومت به كارباپنم در آن‌ها ثابت شد. نتيجه‌گيري: به طور كلي، نتايج اين تحقيق نشان داد كه در بين گونه‌هاي شايع انتروباكترياسه، باكتري كلبسيلا پنومونيه نسبت به ساير باكتري‌ها حاوي ميزان بالاتري از آنزيم KPC بود و اغلب گونه‌هاي آن داراي مقاومت چند دارويي بالايي بودند.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
لينک به اين مدرک :
بازگشت