عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي جنسيتي رضايتمندي از پزشك، در مراجعين به درمانگاههاي سرپايي عمومي، تخصصي و فوق تخصصي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي اصفهان
پديد آورندگان :
قاسمي ، غلامرضا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات آموزش پزشكي , ولياللهپور اميري ، سعيد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - كميتهي تحقيقات دانشجويي , ياوري ، پريسا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - كميتهي تحقيقات دانشجويي , مهرابي كوشكي ، علي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي
كليدواژه :
تطابق جنسيتي , مشاركت بيمار و پزشك , رضايتمندي
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعات و تجربيات مختلف نشان داده است كه تطابق جنسيتي بين بيمار و پزشك، موجبات كيفيت ارتباط بهتر با بيمار و برعكس، عدم تطابق جنسيتي، زمينهساز تضعيف ارتباط بين پزشك و بيمار و عدم مشاركت كافي در تشخيص و درمان بيماري ميباشد. موضوع تطابق جنسيتي بين بيمار و پزشك، از جنبههاي مختلف، پزشكي، روانپزشكي، مذهبي، فرهنگي و اجتماعي حايز اهميت است. در برخي موارد، عدم تطابق جنسيتي، موجب پنهان ماندن جنبههاي مختلف بيماري و همچنين نارضايتي بيماران ميگردد. مطالعهي حاضر با هدف مقايسهي زنان و مردان بيمار در رضايتمندي آنها از پزشك معالج خود انجام گرفت. روشها: اين مطالعهي توصيفي- تحليلي در شش ماه اول سال 1391 در سطح درمانگاههاي عمومي و تخصصي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بر روي 423 بيمار مراجعه كننده به اين واحدها انجام شد. شركت كنندگان در مطالعه، به روش نمونهگيري ساده و در دسترس از بين مراجعين به درمانگاههاي سرپايي عمومي، تخصصي و فوق تخصصي تابعهي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انتخاب شدند. رضايتمندي بيماران به كمك پرسشنامهي مشاركت و رضايت بيمار (PICS يا Perceived involvement in care scale) تعيين گرديد. تحليل دادها به وسيلهي رايانه و نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمونهاي توصيفي Student-t و 2χ انجام شد. يافتهها: تطابق جنسيتي در بين 231 بيمار (54 درصد) وجود داشت. 83 درصد بيماران مرد و 70 درصد بيماران زن به پزشكان مرد مراجعه كردند و تفاوت معنيداري در انتخاب جنسيت پزشك وجود داشت (0.001 P). رضايت بيماران از پزشكان پايين بود. رضايت در گروه انطباق جنسي بالاتر از گروه عدم انطباق جنسي بود؛ اما اين تفاوت از لحاظ آماري معنيدار نبود (0.26 = P). نتيجهگيري: تطابق جنسيتي بيمار و پزشك در مراكز درماني در حد مناسبي نيست. علاوه بر آن، مشاركت كافي بين بيمار و پزشك صورت نميگيرد. اين امر باعث ميگردد كه رضايت بيماران كاهش يابد و تبادل اطلاعات بين پزشك و بيمار در حد مناسبي انجام نشود و در نتيجه، تشخيص و درمان صحيح بيماري دچار مشكل شود. از اينرو، لازم است در جهت تأمين و توزيع متناسب پزشك عمومي و متخصص در مناطق مختلف، تدابير ويژه اتخاذ گردد و در جهت اشاعهي فرهنگ برابري توانمنديهاي پزشكان زن و مرد تلاش شود.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان