تعيين الگوي حساسيت ضد ميكروبي و توزيع ژن bla CTXM در سويه‌هاي اسينتوباكتر بوماني جداشده از نمونه‌هاي باليني به روش فنوتيپي و PCR

مقدمه: امروزه سوش‌هاي اسينتوباكتر بوماني مقاوم دارو به عنوان يكي از پاتوژن‌هاي فرصت‌طلب مشكل‌آفرين، به ويژه در بخش مراقبت‌هاي ويژه در جهان مطرح مي‌باشند. اين مطالعه به منظور تعيين مقاومت آنتي‌بيوتيكي اسينتوباكتر بوماني و فراواني سويه‌هاي مولد بتالاكتاماز‌هاي وسيع‌الطيف (Extended-Spectrum Beta-lactamase يا ESBL) و بررسي شيوع آنزيم بتالاكتامازي CTX-M-IIانجام شد. روش‌ها: اين مطالعه در سه بيمارستان بزرگ شهر تهران بر روي 500 نمونه‌ي كلينيكي طي مدت يك سال انجام شد. پس از شناسايي سويه‌هاي اسينتوباكتر بوماني تست حساسيت بر روي 130 ايزوله‌ي اسينتوباكتر، كه بيشتر مربوط به نمونه‌هاي خون بودند، نسبت به 4 آنتي‌بيوتيك مختلف با استفاده از روش انتشار ديسك (Disk diffusion) كربي بائر و بر اساس دستورالعمل CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) انجام گرديد و حداقل غلظت بازدارندگي براي سفي‌پيم و سفتازيديم و سفوتاكسيم تعيين گرديد. جهت شناسايي سويه‌هاي مولد ESBL روش ديسك تركيبي و جهت شناسايي سويه‌هاي حاوي ژن‌هاي مقاومت، تست PCR (Polymerase chain reaction) براي ژن كدكننده‌ي آنزيم بتالاكتامازي CTX-M-II انجام گرديد. يافته‌ها: بيشترين مقاومت را به سفي‌پيم، سفترياكسون از خود نشان دادند و حداقل غلظت بازدارندگي نسبت به سفي‌پيم در 91 درصد، نسبت به سفتازيديم در 84 درصد و نسبت به سفوتاكسيم در 80 درصد از نمونه‌ها MIC (Minimum inhibitory concentration) بيشتر از 128 ميكروگرم در ميلي‌ليتر بود. بر طبق نتايج آزمون ديسك تركيبي نيز20 درصد سويه‌ها ESBL بودند. نتايج PCR نشان داد كه 19 درصد از ايزوله‌ها حامل ژن كدكننده‌ي آنزيم بتالاكتامازي CTX-M-II بودند. نتيجه‌گيري: اسينتوباكتر بوماني مقاوم به چند دارو در ايران در حال گسترش مي‌باشد و خطر مهمي براي بيماران بستري‌شده محسوب مي‌گردد. با توجه به مطالعه‌ي حاضر در اين باكتري مكانيسم‌هاي ديگري غير از توليد بتالاكتامازهاي وسيع‌الطيف مانند پمپ‌هاي ترشحي و تغيير در پورين‌ها نيز سبب مقاومت مي‌گردند، كه بايد مورد توجه قرار گيرند.