مقايسه‌ي پودر استنشاقي اريتروپوئيتين و فرم تزريقي آن در افزايش رتيكولوسيت‌هاي خون

مقدمه: در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليوي به علت آنمي، نياز به مصرف مكرر و طولاني مدت اريتروپوئيتين وجود دارد. هدف از طرح حاضر، تهيه‌ي يك فرم قابل استنشاق از اريتروپوئيتين به صورت پودر خشك و مقايسه‌ي آن با فرم تزريقي در افزايش رتيكولوسيت‌هاي خون بود. روش‌ها: پودر استنشاقي توسط دستگاه اسپري دراير و مخلوط پلي متيل وينيل اتر مالئيك اسيد، 2-هيدروكسي پروپيل آلفا سيكلودكسترين وترهالوز تهيه شد. محلول آبكي اريتروپوئيتين فريزر دراي شد و با پودر اسپري دراي شده، با نسبت 4 به 1 مخلوط گرديد. اندازه‌ي ذره‌اي پودر و مقدار دارو در پودر نهايي خشك شده، تعيين شد. جهت مطالعات حيواني، از 3 گروه 6تايي رت يك گروه دريافت كننده‌ي پودر فاقد دارو، يك گروه دريافت كننده‌ي محلول معمولي تزريق زير جلدي و يك گروه دريافت كننده‌ي پودر استنشاقي دارو بود. 6 روز قبل از تجويز دارو، معادل 1 درصد وزن غذايي رت‌ها، آهن به صورت گاواژ داده شد و 840 واحد دارو براي هر بار تجويز در هر رت در نظر گرفته شد. در روزهاي 0، 1، 4 و 7، جهت شمارش رتيكولوسيت‌ها از گوشه‌ي چشم رت‌ها خون‌گيري به عمل آمد و شمارش رتيكولوسيت‌ها با استفاده از لام هموسيتومتر انجام شد. يافته‌ها: گروه‌هاي شاهد منفي، اريتروپوئيتين تزريقي (Eryth) و فرمولاسيون استنشاقي هيچ اختلاف معني‌دار آماري در روزهاي 0 و 1 مطالعه نداشتند. در روز 4 بين هر سه گروه، اختلاف معني‌دار وجود داشت و تعداد رتيكولوسيت‌ها در فرمولاسيون استنشاقي با 01/0 P از گروه اريتروپوئيتين تزريقي و با 001/0 P از گروه شاهد منفي بيشتر بود. در اين زمان، بين گروه اريتروپوئيتين تزريقي و شاهد منفي نيز اختلاف معني‌دار با 01/0 P ديده شد. در روز 7 نيز نتايج مشابه روز 4 بود با اين تفاوت كوچك كه اختلاف فرمولاسيون استنشاقي با هر دو گروه اريتروپوئيتين و شاهد منفي با 001/0 P معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: پودر استنشاقي اريتروپوئيتين در مقايسه با تزريق زير جلدي به مقدار بيشتر و طولاني‌تري مي‌تواند در افزايش رتيكولوسيت‌هاي خون مؤثر باشد و به عنوان جايگزين مناسبي براي راه تزريقي اين دارو در نظر گرفته شود.