بررسي عصاره‌ي هيدروالكلي ميوه‌ي گياه لگجي بر كيفيت اسپرم و ميزان هورمون تستوسترون به دنبال ايجاد ديابت در موش‌هاي صحرايي

مقدمه: بررسي‌ها نشان داده است كه دستگاه توليد مثل، تحت تأثير بيماري ديابت قرار مي‌گيرد. بنابراين در اين تحقيق، تأثير تجويز عصاره‌ي هيدروالكلي ميوه‌ي گياه لگجي بر شاخص‌هاي باروري و ميزان هورمون تستوسترون در موش صحرايي نر مبتلا به ديابت بررسي شد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، 48 سر موش صحرايي ويستار در محدوده‌ي وزني 250-200 گرم به طور تصادفي به 6 گروه هشت‌تايي تقسيم شدند: گروه اول، شاهد كه آب مقطر دريافت مي‌نمودند. گروه دوم شاهد تحت درمان با دوز mg/Kg 20 عصاره‌ي ميوه‌ي لگجي، گروه سوم شاهد مبتلا به ديابت كه آب مقطر دريافت كردند، گروه‌هاي چهارم و پنجم موش‌هاي مبتلا به ديابت كه تحت درمان با دوز‌هاي mg/Kg 20 و 30 عصاره‌ي ميوه‌ي‌ لگجي بودند. گروه ششم موش‌هاي مبتلا به ديابت كه به ميزان mg/Kg 100 ويتامين E دريافت مي‌نمودند. سپس ميزان تستوسترون و شاخص‌هاي باروري اسپرم، اندازه‌گيري و ثبت گرديد. يافته‌ها: عصاره‌ي هيدروالكلي گياه لگجي با دوز mg/kg 30 منجر به افزايش معني‌دار تحرك اسپرم (31/15 ± 25/64 درصد) و شكل طبيعي اسپرم (78/19 ± 38/70 درصد) در گروه مبتلا به ديابت تحت درمان نسبت به گروه شاهد مبتلا به ديابت گرديد. اگر چه ميزان هورمون تستوسترون در گروه‌هاي مبتلا به ديابت تحت درمان اندكي افزايش پيدا كرده بود؛ اما اين ميزان، به لحاظ آماري معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: عصاره‌ي‌ هيدروالكلي ميوه‌ي لگجي سبب بهبود شاخص‌هاي باروري اسپرم در موش‌هاي مبتلا به ديابت مي‌گردد