مقايسه‌ي ويژگي‌هاي عصب - روان‌شناختي در كودكان پيش دبستاني عادي و مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي

مقدمه: كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي در فعاليت‌هاي حركتي دچار مشكل هستند. مشخصه‌‌ي اصلي اين اختلال، نارسايي‌هاي حركتي است. اين كودكان علاوه بر مشكلات حركتي، در حوزه‌هاي ديگر نيز با مشكلاتي مواجهند. هدف اين پژوهش، بررسي و مقايسه‌ي ويژگي‌هاي عصب- روان‌شناختي بود كه طي آن كاركرد اجرايي و توجه و عملكرد‌هاي حسي- حركتي، زبان، حافطه و يادگيري مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ها: پژوهش حاضر به شيوه‌ي علي- مقايسه‌اي اجرا شده است. جامعه‌ي آماري شامل كليه‌ي كودكان پيش دبستاني 6 ساله‌ي شهر اصفهان بود. آزمودني‌ها شامل 50 كودك مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي و 50 كودك عادي بود كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌‌ها از پرسش‌نامه‌ي عصب- روان‌شناختي Connor و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون MANOVA استفاده شد. يافته‌ها: بين ويژگي‌هاي عصب- روان‌شناختي (كاركرد اجرايي و توجه و عملكردهاي حسي- حركتي، زبان، حافظه و يادگيري)كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشد و كودكان عادي، تفاوت معني‌دار مشاهده شد (0.05 P براي همه‌ي موارد). نتيجه‌گيري: اين پژوهش نشان داد كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي در حوزه‌هاي عصب-روان‌‌شناختي متفاوتند و در مقايسه با كودكان عادي در سطح پايين‌تري قرار دارند و مشكلات حركتي نيمرخ عصب-روان‌شناختي اين گروه از كودكان را تحت تأثير قرار داده است.