بررسي فراواني عفونت‌هاي فرصت طلب در بيماران HIV/AIDS بستري در بيمارستان امام خميني تهران طي سال‌هاي 90-1387

مقدمه: عفونت‌هاي فرصت طلب شايع‌ترين علت بستري ناشي از بيماري HIV (Human immunodeficiency virus) را در كشور‌هاي در حال توسعه تشكيل مي‌دهند. اين مطالعه با هدف تعيين فراواني عفونت‌هاي فرصت طلب ناشي از بيماري HIV در بخش عفوني بيمارستان امام خميني طي سال‌هاي 90-1387 انجام شد. روش‌ها: بيماران HIV بستري شده در بخش عفوني بيمارستان امام خميني در زمان انجام مطالعه با روش سرشماري وارد مطالعه شدند. متغير‌هاي جنس، شمارش 4CD، سابقه‌ي دريافت رژيم آنتي رترووايرال، علت و مدت بستري و پيامد نهايي بيماران ثبت شد. داده‌‌ها توسط نرم‌افزار SPSS آناليز شد. يافته‌ها: تعداد 498 بيمار مبتلا به HIV وارد مطالعه شدند. 84.3 درصد نمونه‌ها را مردان تشكيل مي‌دادند. شايع‌ترين علل بستري بيماران عفونت‌‌هاي فرصت طلب (51.2 درصد) بود و شايع‌ترين عفونت‌هاي فرصت طلب، منجر به بستري توبركلوزيس ريوي (37.6 درصد)، توكسوپلاسموزيس مغزي (18 درصد) و پنوموني پنوموسيستيس جيرووسي (13.3 درصد) بود. از مواردي كه به علت عفونت فرصت طلب بستري شده بودند، 87.5 درصد شمارش 4CD كمتر از 200 داشتند و 28.6 درصد تحت درمان آنتي رترووايرال بودند. علت بستري در 54.3 درصد درصد موارد فوت شده، عفونت فرصت طلب بود. نتيجه‌گيري: بيماران مبتلا به عفونت‌‌‌هاي فرصت طلب، به طور معني‌داري داراي شمارش 4CD كمتر و طول مدت بستري طولاني‌تري بودند. فراهم نمودن امكان افزايش دسترسي بيماران HIV مثبت به درمان ضد رتروويروسي، استفاده از دارو‌هاي نسل جديد با كارايي بيشتر و شناسايي الگوهاي مقاومت دارويي، اهميت به سزايي در كاهش ايجاد عفونت‌هاي فرصت طلب در اين بيماران خواهد داشت.