بررسي مقايسه‌اي تأثير دو روش درماني استفاده از ليزر CO2 و ليزر Fraxel در بهبودي اسكار ناشي از ليشمانيوز جلدي

مقدمه: بيماري ليشمانيوز جلدي (سالك) يك بيماري آندميك و گسترده در سطح ايران مي‌باشد. اگر چه اين بيماري به طور خودبه‌خود بهبود مي‌يابد ولي به دليل طولاني بودن مدت بهبودي و بر جا گذاشتن اسكار، يافتن درماني مناسب و ساده را مي‌طلبد. مطالعات متعدد انجام گرفته در زمينه‌ي استفاده از ليزر 2CO در درمان اسكارهاي اتروفيك، اثر بخشي مناسب آن را ثابت كرده است. مطالعه‌ي حاضر به منظور مقايسه‌ي اثر بخشي ليزر 2CO با ليزر Fraxel در درمان اسكار سالك اجرا شد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني تصادفي شده، جمعيت مورد مطالعه شامل بيماران مراجعه كننده به مركز تحقيقات بيماري‌هاي پوستي و سالك اصفهان بود. 120 بيمار پس از اخذ رضايت‌نامه‌ي كتبي به دو گروه 60 نفره تقسيم و يك گروه با ليزر 2CO و گروه دوم با ليزر Fraxel درمان شدند. بيماران در ابتداي درمان و 1، 4 و 6 ماه بعد از شروع درمان ويزيت شدند. ارزيابي نهايي 6 ماه پس از شروع درمان انجام گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني بيماران 11.20 ± 27.21 سال بود. در ماه اول، در گروه تحت درمان با ليزر 2CO به ميزان 6.7 درصد در گروه تحت درمان با ليزر Fraxel به ميزان 10 درصد بهبودي ايجاد شد (0.200 = P). در ماه سوم، ميزان بهبودي در گروه‌هاي تحت درمان با ليزر 2CO و Fraxel به ترتيب 36.7 و 49.2 درصد بود (0.050 P). در ماه ششم نيز ميزان بهبودي در گروه‌هاي تحت درمان با ليزر 2CO و Fraxel به ترتيب برابر 44.7 و 76.8 درصد گزارش شد (0.050 P). ميانگين اندازه‌ي اوليه‌ي ضايعات ناشي از ليشمانيوز جلدي قبل درمان در بين افراد دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت ولي پس از درمان، در گروه تحت درمان با ليزر 2CO (cm 0.7 ± 1.7) به نحو معني‌داري بيشتر از گروه تحت درمان با ليزر Fraxel (cm 0.2 ± 1.2) بود (0.001 = P). بحث: بر اساس نتايج اين مطالعه و ديگر مطالعات صورت گرفته در اين زمينه به نظر مي‌رسد، ليزر Fraxel براي درمان اسكار ناشي از ليشمانيوز جلدي روش مناسب‌تري نسبت به ليزر 2CO باشد.