جداسازي و تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي و بررسي ژنوتيپي سودوموناس آئروجينوزاي مولد عفونت مجاري ادراري در بيماران بستري شده از بيمارستان‌هاي شهدا و لبافي‌نژاد تهران

مقدمه: عفونت مجاري ادراري (Urinary tract infection) شايع‌ترين نوع عفونت بيمارستاني مي‌باشد. Pseudomonas aeruginosa از علل مهم ايجاد عفونت‌هاي بيمارستاني است و مقاومت آنتي بيوتيكي در آن مي‌تواند درمان بيماران را با مشكل مواجه نمايد. اين مطالعه با هدف بررسي فراواني P. aeruginosa ايجاد كننده‌ي عفونت مجاري ادراري در بيماران سوندگذاري شده، تعيين ميزان مقاومت آنتي بيوتيكي و مشخص نمودن الگوي ژنومي اين باكتري انجام شد. روش‌ها: نمونه‌هاي ادراري با استفاده از سرنگ استريل از سوند افراد سوندگذاري شده از 2 بيمارستان در تهران در يك مطالعه‌ي مقطعي از آذر 1386 تا مرداد 1387 جمع‌آوري گرديد. سپس نمونه‌ها با روش لوپ استاندارد كشت داده شدند و در صورت وجود CFU/ml 10^5 باكتري، كشت مثبت در نظر گرفته شد. تشخيص باكتري‌ها با استفاده از روش‌هاي بيوشيميايي انجام گرفت و با استفاده از دستورالعمل (Clinical and laboratory standards institute) CLSI مقاومــت سويه‌ها نسبت به آنتـــي بيوتيك‌هاي مختلف تعيين شد. در مرحله‌ي بـــعد، سويه‌ها از لحاظ ژنتيـــكي با استفاده از روش PFGE (Pulsed- field gel electrophoresis) مورد مطالعه قرار گرفتند. يافته‌ها: در اين مطالعه، 116 نمونه به لحاظ كشت باكتريايي مثبت بودند. سودوموناس آئروجينوزا 10/3 درصد نمونه‌ها را شامل شد. از لحاظ مقاومت آنتي بيوتيكي، بيشترين مقاومت نسبت به كاربني سيلين (100 درصد)، سفوتوكسيم (75 درصد) و كوتريموكسازول (66/7 درصد) مشاهده شد. به لحاظ ژنوتيپي سويه‌ها در هفت تايپ قرار گرفتند. نتيجه‌گيري: اين بررسي مشخص نمود كه سويه‌هاي جدا شده نسبت به طيف وسيعي از آنتي بيوتيك‌ها حساسيت داشتند. همچنين سويه‌هاي مشترك درون بيمارستاني و بين بيمارستاني، منجر به ايجاد عفونت مجاري ادراري در افراد بستري شده‌اند.