بررسي تأثير دوز آنتي ميكروبيال داكسي سايكلين بر كنترل قند خون بيماران مبتلا به ديابت و بيماري‌هاي پريودنتيت متوسط پس از انجام درمان فاز 1 پريودنتال

مقدمه: از آن جا كه برخي تحقيقات نشان داده‌اند استفاده از آنتي بيوتيك‌ها به همراه درمان مكانيكال پريودنتال در بهبود شرايط كلينيكي بيماران مؤثر مي‌باشد، اين تحقيق با هدف بررسي اثر درمان فاز اول پريودنتال به همراه آنتي بيوتيك داكسي سايكلين بر بهبود كنترل قند خون بيماران مبتلا به ديابت غير وابسته به انسولين، انجام گرديد. روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني شاهددار و تصادفي دو سوكور، 80 نفر بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 كه به پريودنتيت متوسط نيز مبتلا بودند، تحت درمان جرم‌گيري به همراه تسطيح سطح ريشه و دارونما (گروه شاهد 40 نفر) و يا جرم‌گيري و تسطيح سطح ريشه و داكسي سايكلين (گروه مورد 40 نفر) به ميزان 100 ميلي‌گرم در روز به مدت 21 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص‌هاي پريودنتال، شامل خونريزي حين پروبينگ (BOP يا Bleeding on probing)، ميزان از دست رفتن اتصالات (CAL يا Clinical attachment loss)، شاخص پلاك ميكروبي (PI يا Plaque ، ميزان عمق پروب (PD يا Pocket depths) و شاخص متابوليك c1HbA در ابتداي مطالعه و 3 ماه بعد، اندازه‌گيري شدند. يافته‌ها: پس از 3 ماه، تمام شاخص‌هاي پريودنتال و ميزان c1HbA در هر گروه، بهبود معني‌داري يافت (0/001 P)، اما ميزان كاهش شاخص‌هاي پريودنتال و c1HbA بين دو گروه شاهد و مورد، از نظر آماري معني‌دار نبود (BOP=0/799، HbA1c=0/301، PD=0/989، PI=0/253، CAL=0/667). نتيجه‌گيري: جهت بهبود كنترل متابوليك افراد مبتلا به ديابت بايد به درمان و حذف بيماري پريودنتال ايشان اقدام كرد تا در صورت وجود بيماري، اقدام درماني مناسبي صورت گيرد.