ارزيابي توانايي پروتئين نوتركيب 31Omp بروسلا ملي تنسيس در تكثير سلول‌هاي طحال موش‌هاي ايمن شده در شرايط آزمايشگاه

مقدمه: بروسلا يك عامل بيماري‌زا و تهديد كننده‌ي سلامتي براي انسان و احشام در كشورهاي در حال توسعه است. سويه‌هاي تخفيف حدت يافته‌ي بروسلا، امروزه به عنوان واكسن‌هايي براي جلوگيري و كنترل بروسلوز در حيوانات به كار مي‌رود. اما به دليل مشكلات حاصل از اين واكسن‌ها، شناسايي كانديداهاي جديد به منظور توسعه‌ي واكسني زير واحد مورد نظر است. ايمني سلولي، ايمني غالب در حفاظت حيوان عليه بروسلوزيس است. از اين رو، كانديداهاي مد نظر بايد بتوانند سيستم ايمني سلولي را تحريك و در آن نسبت به خود خاطره ايجاد كنند. يكي از روش‌هايي كه به منظور بررسي قدرت ايجاد خاطره در سلول‌هاي T به وسيله‌ي آنتي‌ژن استفاده مي‌شود، آزمايش بررسي تكثير مي‌باشد. در اين مطالعه، تكثير سلول‌هاي طحالي موش‌هاي ايمن شده با پروتئين 31Omp بروسلا ملي تنسيس با استفاده از دو روش ارزيابي تكثير بر مبناي استفاده از Carboxanil ide-5-tetrazolium-(H2)-(sulphenyl-5-nitro-4-methoxy-2)-bis-(3,2) (XTT) و Diphenyltetrazolium Bromide -5,2-(yl-2-Dimethylthiazol-5,4)-3 (MTT) بررسي شد. روش‌ها: موش‌هاي BalB/c با استفاده از PBS (Phosphate buffered saline)، 31Omp نوتركيب و واكسن بروسلا ملي تنسيس 1.Rev كشته شده ايمن شدند. 30 روز پس از آخرين تزريق، موش‌ها كشته شدند و طحال آن‌ها جدا گرديد. سلول‌هاي تك هسته‌اي طحال به دست آمده در مجاورت 31Omp (µg/ml 2/5 و 5) نوتركيب قرار گرفتند. ميزان تكثير با اضافه كردن محلول‌هاي XTT يا MTT اندازه‌گيري و تغيير رنگ حاصل شد. يافته‌ها: لنفوسيت‌هاي طحال موش‌هايي كه با پروتئين نوتركيب 31Omp ايمن شده بودند، بعد از مواجهه‌ي مجدد با اين آنتي‌ژن، شروع به تكثير كردند و اين تكثير، تفاوت معني‌داري با تكثير طحال موش‌هاي ايمن شده با PBS نشان مي‌داد (0/010 P). علاوه بر اين، طحال موش‌هاي ايمن شده با 1.Rev در مقايسه با گروه PBS تكثير بيشتري نشان داد (0/010 P). همچنين سهولت استفاده از آزمايش ارزيابي تكثير با استفاده از XTT نيز نشان داده شد. نتيجه‌گيري: پروتئين 31Omp توانايي تحريك ايمني سلولي را دارد. علاوه بر اين، آزمايش ارزيابي تكثير با استفاده از رنگ XTT، آزمايشي راحت و ساده به منظور ارزيابي تكثير سلول‌هاي طحال مي‌باشد.