شماره ركورد :
1153904
عنوان مقاله :
تأثير محيط كشت بر فعاليت اسيد فسفاتاز و خصوصيات اين آنزيم در شكل عفوني پروماسيگوت‌هاي انگل ليشمانيا
پديد آورندگان :
نوابي ، امير دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - بيمارستان الزهرا (س) - گروه انگل‌شناسي , سليماني‌فرد ، سيمين دخت دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده‌ي پزشكي - گروه قارچ و انگل‌شناسي
از صفحه :
1166
تا صفحه :
1174
كليدواژه :
ليشمانيا ماژور , محيط كشت , اسيد فسفاتاز
چكيده فارسي :
مقدمه: ليشمانيوز جلدي مرطوب ناشي از آلودگي با ليشمانيا ماژور، يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي عفوني پوست در بسياري از مناطق جهان مي‌باشد. گزارش‌هاي موجود، حاكي از آن است كه بعضي از خصوصيات پروماستيگوت‌هاي ليشمانيا از جمله زمان عفوني شدن پروماستيگوت‌هاي كشت داده شده در محيط كشت مصنوعي، تحت تأثير نوع محيط كشت مي‌باشد. با توجه به ضرورت استفاده از محيط كشت مصنوعي در اكثر مطالعاتي كه روي ليشمانيا صورت مي‌گيرد و همچنين نقش اسيد فسفاتاز در عفونت‌زايي پروماستيگوت‌ها، در اين مطالعه تأثير محيط كشت بر زمان عفوني شدن و خصوصيات آنزيمي اسيد فسفاتاز در پروماستيگوت‌هاي ليشمانيا ماژور بررسي گرديد. روش‌ها: اين مطالعه يك مطالعه‌ي مقطعي بود و براي رسيدن به اهداف از پيش تعيين شده‌، انگل (ER/75/IR/MRHO) L.major از موش‌هاي Balb/c از قبل آلوده شده به دو محيط كشت NNN (Novy-MacNeal-Nicolle) و 1640RPMI (1640Roswell Park memorial institute-) منتقل و به شكل پروماستيگوت رشد داده شد. سپس با رسم منحني رشد، پروماستيگوت‌هاي مرحله‌ي ايستا جدا گرديد. نمونه‌هاي جمع‌آوري شده از هر يك از محيط كشت‌ها پس از انجماد، همراه با بافر سديم استات و 100-Triton-X- هموژنيزه شدند و پس از سانتريفيوژ، ميزان فعاليت اسيد فسفاتازدر مايع رويي به روش كاليمتري اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: پروماستيگوت‌هاي كشت داده شده در دو محيطNNN و 1640RPMI به ترتيب پس از گذشت 7 و 5 روز از شروع كشت، وارد مرحله‌ي ايستا شدند. ميزان فعاليت اسيد فسفاتاز در محيط NNN برابر 0/08 ± 1/02 و در محيط RPMI 0/01 ± 1/08 مساوي µM/min/mg protein به دست آمد. همچنين، Km (Michaelis–Menten) و Vmax (Maximum velocity) اسيد فسفاتاز مرحله‌ي ايستا در پروماستيگوت‌هاي كشت داده شده در محيط NNN به ترتيبµM 1/11 ± 105/26 و µM/min/mg protein 1/48 ± 98/37 و در محيط كشت 1640RPMI به ترتيب µM 1/14±106/39 و µM/min/mg protein 0/96 ± 98/04 بود. نتيجه‌گيري: با وجود تفاوت در زمان عفوني شدن پروماستيگوت‌هاي كشت داده شده در محيط‌هاي NNN و 1640RPMI و همچنين تفاوت‌هاي گزارش شده در ميزان آگلوتينه شدن پروماستيگوت‌ها، ميزان سنتز آنزيم كيناز و قدرت عفونت‌زايي پروماستيگوت‌هاي كشت داده شده در محيط كشت‌هاي متفاوت، به نظر مي‌رسد تفاوت قابل توجهي در خصوصيات آنزيمي اسيد فسفاتاز پروماستيگوت‌هاي ايستاي كشت داده شده در دو محيط كشت وجود ندارد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
لينک به اين مدرک :
بازگشت