بررسي تأثير پيشگيرانه‌ي پاراستامول وريدي بر درد پس از عمل سزارين الكتيو تحت بيهوشي اسپاينال

مقدمه: درد يكي از عوامل مهم در عدم پذيرش انجام عمل جراحي از طرف بيماران و شايد مهم‌ترين عامل ترس از جراحي است. اين پژوهش به منظور ارزيابي تأثير پيشگيرانه‌ي پاراستامول وريدي بر درد پس از عمل سزارين الكتيو تحت بيهوشي اسپاينال در سال ۱۳۹۱ در بيمارستان شهيد بهشتي اصفهان صورت گرفت. روش‌ها: اين مطالعه يك كارآزمايي دو سويه كور بود كه جامعه‌ي ‌آماري آن خانم‌هاي باردار شكم اول كانديد جراحي سزارين بودند. نمونه‌ي آماري، ۷۰ نفر شامل دو گروه ۳۵ نفري بودند كه در حالت نشسته، در سطح 3L و 4L بيهوش شدند. بيماران گروه مورد g 1 پاراستامول در cc 100 نرمال سالين و بيماران گروه شاهد cc 100 نرمال سالين در دوره‌ي مشابه زماني ۲۰ دقيقه دريافت كردند و در حين عمل و ريكاوري، هر ۱۵ دقيقه تا يك ساعت و سپس ۲۴ ساعت پس از عمل در بخش، از نظر ميانگين مصرف مخدر‍‍، بروز استفراغ، درد، فشار خون سيستولي و دياستولي، ضربان قلب، نمره‌ي بي‌حسي (Sedation score) و رضايتمندي، مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: حين عمل، بروز استفراغ و درد و همچنين ميانگين ضربان قلب در زمان‌هاي ۰ و ۵ دقيقه بين دو گروه مورد و شاهد تفاوت معني‌داري نداشت؛ اما در زمان‌هاي ۱۵، ۳۰ و ۴۵ دقيقه ميانگين ضربان قلب در گروه شاهد به طور معني‌داري بيشتر از گروه مورد بود (0/001 P). در ريكاوري، بر اساس VAS در زمان‌هاي ۰، ۱۵، ۴۵ و ۶۰ دقيقه، ميانگين شدت درد در گروه مورد كمتر از گروه شاهد و تفاوت معني‌دار بود (0/001 P). اما در زمان ۳۰ دقيقه تفاوت معني‌دار نبود. ميزان رضايتمندي در بين بيماران دو گروه مورد و شاهد تفاوت معني‌دار نشان نداد. از لحاظ ميانگين مصرف مخدر دريافتي در ۲۴ ساعت اول، بين دو گروه مورد و شاهد در ۲، ۴ و ۱۲ ساعت پس از عمل، تفاوت معني‌دار مشاهده شد. همچنين در ۲۴ ساعت اول پس از عمل، شدت درد بر اساس VAS در زمان‌هاي بلافاصله پس از ورود به بخش، ۴، ۶ و ۱۸ ساعت پس از عمل بين دو گروه تفاوت معني‌دار وجود داشت (0/001 P). نتيجه‌گيري: استفاده از پاراستامول وريدي در كاهش درد پس از جراحي سزارين مؤثر است و نياز به مخدر را كاهش مي‌دهد.