مقابله اشعار ِ حافظ بكار رفته در منشآت معين الدين ميبدي( قرن نهم هجري) با چند تصحيح از ديوان حافظ شيرازي

فاقد عنوان لاتين

معين الدين ميبدي ، اديب وحكيم قرن نهم هجري است كه درشعرنيزمهارتي داشت ومنطقي تخلص مي كرد. منشآت اوداراي 82 نامه است. نثر وي دراين نامه ها مسجع وتقليد گونه اي ازگلستان سعدي است كه آراسته به آيات قرآن كريم، احاديث و اشعار فارسي وعربي است. درمنشآتِ معين الدين ميبدي اشعارفارسي بسياري به كارگرفته شده كه دال برمعلومات عمومي واطلاعات ادبي اوست وموجبات لطف، شيريني وعذوبت كلام اورافراهم مي آورد. به نظرمي رسد كه اوعلاقۀ وافري به ديوان غزليات حافظ داشته، وشيفتۀ آن بوده است؛ بطوري كه بيشترنمونه هاي اشعار فارسي بكاررفته درمنشآت، ازديوان غزليات حافظ انتخاب وگزينش شده اند. معين الدين ميبدي با غزليات حافظ آشنا و بدان علاقه مند بوده است. وي 1124 بيت از ابيات غزليات حافظ را درمتن منشآت خود گنجانده است. مقالۀ حاضرتلاش دارد تا تمامي ابيات ِ غزليات حافظ را كه درمنشآت ِميبدي بكار رفته است با ابيات حافظ غني وقزويني، نيساري، خانلري، بهروز و عيوضي، پژمان، خلخالي و... مقابله كند تا معلوم گردد اشعار حافظ استفاده شده توسط معين الدين ميبدي با كدام تصحيح و نسخۀ موجود شباهت و همساني دارد؟ قاضي ميبدي از نظر زماني بسيار به عصر حافظ نزديك بوده و بخش اعظم عمر خود را در شيراز گذرانده است؛ غزليات حافظ او مي تواند از نظر ضبط و دقت به حقيقت نزديك تر باشد.