تحليل محتواي برنامه هاي توسعه جمهوري اسلامي ايران (برنامه سوم و چهارم) برمبناي نظريه توسعه اي استخراج شده از ديدگاه امام خميني(ره)

در حالي كه از آرمان هاي اصلي انقلاب اسلامي و بنيان گذار آن يعني حضرت امام خميني(ره)، برقراري نظامي مبتني بر آموزه ها و احكام اسلامي بويژه در ابعاد اقتصادي است. اما بررسي هاي صورت گرفته از برنامه هاي توسعه اي طراحي و تدوين شده در نظام جمهوري اسلامي نشان مي دهد كه طراحان و تدوين كنندگان اين برنامه ها (سوم و چهارم) با تاثير پذيري از الگوهاي مسلطي همچون الگوي نئوكلاسيكي، و بدون توجه به شرايط جامعه و با مقدم دانستن رشد بر توزيع به ويژه در برنامه چهارم، به انتخاب گزينه رشد مبادرت ورزيده اند. زيرا كه معتقدند با حاكميت رشد اقتصادي و تداوم آن، مشكل بيكاري و فقر حل شده و عدالت نيز بطور خودكار شكل مي گيرد. متاسفانه اين نگرش غالب در نظام برنامه ريزي، نگرشي است كه درست در نقطه مقابل نگاه بنيان گذار انقلاب اسلامي قرار دارد. درحاليكه در نگاه توسعه اي امام، عدالت از جايگاه ويژه اي برخوردار است. همچنين از ديدگاه اعتقادي و انساني ايشان، تمامي تلاش ها بايستي در جهت رفع استضعاف اقشار محروم و مستضعف، متمركز شود در غير اين صورت هرگونه تلاشي بي ثمر و ناتمام است. در اين پژوهش با استفاده از روش تحليل محتوا، به بررسي برنامه هاي توسعه اي پنج ساله(برنامه هاي سوم و چهارم) با استفاده از نظريه توسعه اي استخراج شده از ديدگاه امام خميني(ره) مي پردازيم.