ارزيابي و پهنه بندي پتانسيل اقليم گردشگري شهرهاي ساحلي شمال ايران

آب و هوا و گردشگري از جهات مختلف با هم در ارتباط ميباشند كه اين ارتباط از لحاظ محلي و جهاني داراي اهميت است و اطلاعات آب و هوا مورد توجه گردشگران ميباشد. در اين مقاله با استفاده از شاخص اقليم گردشگري TCI به ارزيابي اقليم گردشگري شهرهاي ساحلي شمال ايران زمين)استانهاي گلستان،مازندران و گيلان (، از داده هاي عناصر آب و هوايي مربوط به 21 ايستگاه هواشناسي اخذ و پرداخته شده است. اين داده ها شامل؛ حداكثر دماي روزانه، ميانگين دماي روزانه، حداقل رطوبت نسبي روزانه، ميانگين رطوبت نسبي روزانه، بارش ماهانه، سرعت باد، و كل ساعات آفتابي، با طول دوره آماري مشترك از سال 1994 تا 2014 بوده است؛بعد از محاسبه شاخصها، با استفاده از تكنيك GIS با روش IDW ناحيه مطالعاتي بر مبناي فراواني هاي رخداد شاخص ها پهنه بندي قرار گرفته شد. روند سالانه شاخص شهرهاي ساحلي شمالي ايران نشان ميدهد كه در ماه اواسط و آخر فصل بهار) ارديبهشت و خرداد ماه (، ماه آخر تابستان و اول پاييز) مهرماه (به دليل اينكه بين 75 تا 85

No abstract